не (чест.) - лае (гл.)

- Не лае на ништо, велам, кај слушаш лаење? - Лае, вели, не го слушаш дека лае?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Наскоро во гужвата исчезнува и мирисот на нејзините мускулести потколеници. Караванот врви, а тој не лае.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
И не знаеш како да се браниш, вели, дали да ѝ ги нашнеш кучињата, или да ги запреш да не лаат. 109
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А таа одврзана не лае на секого! — се насмеа и се опули во Неда.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Сега слушам дека не лае само Чако, туку многу кучиња.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Пцетата им го пресекоа патот. Ги предводеше напуштен поентар на три нозе. Не лаеја.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Целата ноќ што мислел и думал, за кај бил и сега каде е во таа пустелија кај што петел не пеал и куче не лајало.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)