Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Кој ритам удираше тој?

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Не излегуваше од својот базен 24 саата дневно.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Почнав да не излегувам, или да излегувам сосема ретко. Сега кај нив почна да расне бес.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Третиот господин од публиката крај бунарот, Џорџ, Ѓорѓи Шумка, човек со грло и со глас што ги раскостуваше ридјата наоколу, рече дека се копа на погрешно место, дека тука вода не излегува, но дека местото е многу добро за гаража. „Јес, мистер“, ми рече мене, „добро е за гараж“.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Таму, наизглед главниот лик во тие вицови, самиот Херцеговец, всушност воопшто и не излегува на сцена. Нималку случајно.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Неколку дни Лангачот го немаше. Се затвори дома и никаде не излегуваше.

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Овој доктор Миха не излегуваше повеќе од својот кабинет - ни по театарските бифиња ни по писателските или новинарските клубови ни по маалските кафулиња, па дури престана кога доаѓаше на работа на едно место да си зема четврт бурек а во друга бурекџилница уште четвртинка со чашка јогурт.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Секоја утрина, лете или зиме, се миеше надвор на чешмата, гол до појас, и не излегуваше од дома пред да се избричи, макар и со ладна вода.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Чевли речиси и не ми требаат, никаде не излегувам.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Јас никогаш и никаде од дома не излегувам. Од здравствени причини.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

И макар што ништо од сѐ што се раскажува за него не излегува надвор од природниот начин на живеење на птиците грабливки, сѐ е претерано зголемено, грозно и злокобно.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Мисли дека тоа не е којзнае каква сила, но не е потполно сигурен, а се додека не е потполно сигурен тогаш има шанси тоа да е некоја сила, и така се раѓа апетит во него. Ги јаде бананите на Фјодор.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Сега Фјодор веќе не излегува од својата сукња и од креветот. Ќе пролебдее малку низ собата.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Три дена и три ноќи Граматикот не излегувал од одајата.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Влегувала и со часови не излегувала. Дали молитвела, дали коленичела, дали липала и ја оплакувала својата судбина, никој не знаеше.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Ви советувам, господине... да не излегувате отаде, сѐ додека јас не Ве повикам.

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

Не облекувај туѓи чевли Никогаш не излегувам ноќе, но често навечер, кога ги спуштам завесите, погледот ми се дига нагоре и повторно ми лупа срцето кога ќе ги здогледам истите стари ѕвезди што сјаеа и порано.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

А крв прскај и тој лелекај и само скокај, ко петел без глава. Душа лесно не излегува.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Доксим не смее да го истера, а Јон не излегува, И не му текнува да излезе. Ќе ме остави сама дома, ко темница.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Никој не влегува во селото, никој не излегува. Барем некој да влезе, да праша за некого, да го прашаме за нешто, да се чуеме. 80

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Зашто, кој нема пари, не излегува со дама.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Хорхе Луис Борхес РОЗАТА НА ПАРАЦЕЛЗУС

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Ѕидарите се разотидоа дома на зимување, а градителот ја минуваше зимата во својата колиба од која речиси никаде не излегуваше, а постојано беше свиткан над своите планови и пресметки.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

И точно сред лето работата беше завршена.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

А таа го препрочитуваше и препрочитуваше писмото од Петар со часови не излегувајќи од собата.

„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)

Тој беше господарот на тајниот простор во амбасадата. Од таму со часови не излегуваше.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Старецот по сѐ изгледа ретко, или, никогаш не излегуваше надвор, а и муштерии речиси немаше.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

„Не излегувај на отворено. Можеби некој посматра.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

45. ГЛАДНА МЕЧКА НЕ ИГРА ОРО - туку по селото го дебне пленот: не отворај ги дверите на дворот и на сокак не излегувај, жено...

„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)

Секогаш си идеше рано, понекогаш дури не излегуваше.

„Братот“ од Димитар Башевски (2007)

Денес го замолив Превер само малку да ме одмени или да украдам барем од неговиот гениј Но зборот кој плени не доаѓа лесно Заглавен в челуста на мојот ѕвер Не излегува низ грлово тесно А јас кутриот волонтер Несреќен ко осамен солитер Прогонет ко декадентен Бодлер Корисно сакав да направам нешто...

„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)

Се затворил дома и повеќе не излегувал надвор.

„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)

Методија ги дофаќаше предметите, се држеше да не тоне, но не излегуваше, туку мавташе со нозете, напињаше и гледаше да дојде до оглавот на магарето, да го фати, да го извлечка и него; но кога ќе му успееше да го фати за оглавот, матицата на водата ќе го зафатеше да го влечка и тој пак го отпушташе и фаќаше надолу.

„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)

Имаше некаква мистична сила која ја тераше да си оди дома, во својот мртов дом, но таа иста сила и ја задржуваше да остане во куќата, со денови да не излегува.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

И калуѓерката Смилја не го напушташе манастирот. Дојдоа нејзините родители да ја земат дома, но таа се затвори во одајата и не излегуваше надвор, не сакаше да се сретне, да се види.

„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)

ТАА не е неделно списание и не излегува, како што вели тој, „во последно време откако се намножија независните весници“, туку е месечник и излегува повеќе од седум години.

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

Откако сосема го повлече стапот во дупката, Зајачето му викна на Волчко: - Се предомислив, не излегувам, не им верувам на твоите остри заби!

„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)

Цело село знае кој ден доаѓаат печалбарите, - но и таков е адетот – никој од село надвор не излегува.

„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)

— Отвори ми ја задната врата, велам, да не излегувам откај што влегов.