и (чест.) - многу (прил.)

Како резултат на лошиот раководен процес и лошото планирање, често и речиси редовно се случуваше да се остане и по неколку часа повеќе од полното работното време, а за ова прекувремено работење работниците воопшто не беа платени.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Поради близината на неговата работна позиција до 37 раководството на компанијата, Н.Н. беше во можност да ги забележи сите дејанија и начини на работа на раководниот тим – што секако вклучуваше и многу ризици кои подоцна, во ноември 2001, се ефектуираа со незаконит отказ од работното место, со што и настанува спорот.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Овие нашиве балкански кози, како и многу нивни господари никогаш наполно да се ослободат од стравот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Освен раскажувањата, макар и многу површни и колебливи, во моето семејство од колено на колено, за мојот предок, а исто така и меѓу жителите на селото, во овој случај имаше барем две совпаѓања: прво, човекот што го споменуваше Јохан Барт под името „Поцо“ беше од Маказар, од каде што потекнував и јас, а и парчето метал со написот „Поцо“ се најде во Маказар и второ, се потсетив и на тоа дека мајката на Надежда, старата, во една прилика пред да почнеме со копањето на бунарот, ми рече дека, според нејзиното сеќавање на раскажувањата на луѓе, на тоа место некогаш веќе постоел бунар.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Се случува, вели, понекогаш вишните двапати да цутат, и има нешто многу убаво во тоа цутење, но и многу жалосно.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Во САД една проминентна инстанца на оваа опсесија на завера може да се препознае во The New World Order на Пет Робертсон, но, како што неодамна видовме, има и многу други.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Гратче како и многу други, заседнато во подножјето на планината, така како што слегувале луѓето од селата и се запреле онаму каде што почнувало полето - токму како сточари што се спрепнале да станат орачи.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
МИТРЕ: Ете така. И многу ќе го поздравиш, и од мене и од мајка ти.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
АНЃЕЛЕ: Тој бил голем. А и многу години кај што бил отиден.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
И многу јунаци, победувајќи царства, станувале слуги на својот гнев.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Веќе следниот миг се слушна како вагоните во тунелот сопираат, како експресот ја губи силата, како не може да го прониже тунелот, како папсува; а само миг потоа, од тунелот истрчуваше машиновозачот, млад човек со брада, ќелав, влакнест во рацете, избезумен, и нешто викаше; излегуваа од вагоните и многу луѓе, цел град, цел еден свет; се собираа под покривот на мостот, под мрежата со згаснат напон и гледаа во јагленосаното тело што лежеше на мрежата; некој се онесвести, а некој друг повика: „Каде е жената?
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Во врска со ова, се поставуваа и многу други прашања, на пример: ако записот е само умножение, препис на изворникот, колку е верно сочинет тој препис?
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ако уводничарот имал намера читателите да ја сфатат хумористичната поента на карикатурата, тогаш сигурно очекувал без никаков проблем да ги забележат и многуте алузии на машкото геј- културно градиво на кое пред малку се осврнав. ‌Ова само по себе сведочи за појавата што цело време ја викам геј- иницијација.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Можеше да биде многу порадосно, сето тоа, помисли, а сигурно и многу поуспешно.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Во неговата темнина, низ ликот на оној, што го викаше просто Брате, се родија и многу прашања, кои дотогаш во него останувале постојано нерешени, а изгаснати.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Многу проблеми, апченце. Ама и многу убавина не ти правела само раат на душата.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
А уво што бери многу и многу боли, ни рече. Испрепатило чупалето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Да, после почна и многу пакост да прави. Се разлоши.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ги спуштив рацете. Се присетив дека таа, како и многу други девојки од овој крај, е наелектризирана.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ване, како и многу други што ги знаев, разговараше со децата како со свои врсници и за чудо од нив не криеше ништо.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Тој успеа во животот да создаде огромен имот од куќи и дуќани низ цела Битола како и многу обработлива почва односно ниви, пасишта во целата преубава околина во подножјето на планината Баба, на тромеѓето помеѓу Македонија, Грција и Албанија.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
„Сестра ми нејќи да слушни да се мажи за конзуло. Таја знај дека парите не се се во живото, а и многу романтична душа е, шо не е необично за млада девојка.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Две жени, една постара и една помлада, убаво облечени, беа целите престрашени, вознемирени, со од земја раскашавени ракавици, фустани и паднати смачкани шапки, од кои помладата викаше од силни болки, а постарата забрзано зборуваше со повишен тон бришејќи ја земјата од ракавите, жалејќи се за невниманието на шоферот на тие нови превозни средства, кои се можеби брзи, ама и многу опасни и затоа сосема непотребни.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Тука не се пропушта, се разбира, да се спомене и балканската гордост, Фаик Коница, кој под псевдонимот Транк Спироберг, се вклучува во европската полемика со тезата дека секој природен јазик со непречена милениумска еволуција, има поголемо право да биде избран за универзален јазик отколку сите вештачки јазици.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Проблемот на балканските недоразбирања се поставува на глобално ниво: се говори тука и за стремежот да се создаде еден јазик за целото човештво, па, да речеме, се тематизира епизодата (а може и многу да се научи од неа) со обидите за создавањето на есперанто.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Мил му кажа какви експерименти врши со Богуле во ваквата остојба и до какви сознанија дошол, но докторот му рече: - На луѓето во ваквата состојба мозокот им е многу активен, луцидни се, но и многу сугестивни.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Туку шуќур си велам денеска што е недела Па поповите имаат венчавки и крштевки И немаат време за визитации на коали и други сонувачи На сон поп ако ти дојде ќе ти напраи триста лошотии На сон владика или поп и за ѓаволи се веруваат А богами не се чуло дека и на јаве ги есапат за ангели Така барем велат дојденците од Македонија кои своите попови Повеќе се среќаваат по судови одошто по црквите За да расчистат како може тоа што народот го изградил Да не биде народно ами попово И како може некој да биде овчар ако нема стадо И многу имотно-правни а не духовни работи Расчистуваат македонските попови по австралиските судови
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Најпосле ја изеде црешата, ја исплука семката и откри уште дека таа цреша е и многу вкусна за јадење.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Сѐ беше и многу необично а и многу веројатно како да беше напишано на бела хартија.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Вистина, овде не беше Црвениот плоштад, ама не беше и многу далеку.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
4. Германците почнаа да се истргуваат од Костур, ослободија и многу затвореници, а мене уште ме држат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Почнаа да ме караат, тропаа дури со нозете, јас не можев да ги разберам.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Русинот ми даде малку леб. И многу ми беше криво што не можев да му се заблагодарам, малку бев зашеметена и брзо си заминав од кај нив.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)