само (сврз.) - тоа (зам.)

Со тоа име ќе се наречеше некој од Словените ако требаше да се различи себеси од некој Романец или Германец, и тоа не секаде само тоа се употребуваше.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Како и да е, важно е само тоа дека тоа не господ знае што означуваше за да не може да биде заменето со друго.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
- Тоа никако, - им рече. – И не само тоа, туку ништо нема да правите.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)