но (сврз.) - доволно (прил.)

Еднаш те љубев со затворена уста... те гледав со затворени очи... толку силно, толку темно... но доволно за да не те загубам во мракот..
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Тивко, но доволно цврсто му напоменувам дека жолтеникавиот господин Тест веќе подолго време страда од хроничен гастритис.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Ми зборуваше полугласно, но доволно јасно за да слушне и некој непознат од групата: - Да не си изнемоштен од напорното патување низ татковината?
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)