но (сврз.) - пред (предл.)

Но пред смртта ( за такви нешта никој не зборуваше, па сепак сите знаеја ), имаше рутина на признавање низ која мораше да се помине: ползење по подот и врескање по милост, пукање на скршени коски, избиени заби и крвави клопчиња од коса.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но пред некој ден Изабел ме замоли да ѝ донесам нешто од собата и тогаш на теписонот до креветот здогледав една голема книга а на кориците пишуваше „Водење љубов и пози во сексот“.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Но пред самата врата од куќата се предомисли.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
За момент - и следејќи ја логиката на јавен собир и потребата од понепосредна „легитимизација“, но пред сѐ држејќи се до „трамбулинскиот начин на мислење“ кадешто секоја претходна мисла се одбива од претходната според принципот на трамбулина, „настојувајќи да биде во ортогонална проекција во однос на претходната мисла“ - дополнително ќе се „идентифицирам“ како уредник на списанието за ширење на децентралистичка култура (и за сурфирање по рабови), Маргина, и како човек од списанието за стрип, Лифт.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Подбивај се со мене, со мојата чест, но пред да заминеш врати ме онаму од кај денеска ме зеде!
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
Но пред тоа Грците немаа букви на свој јазик, а ги пишуваа своите зборови со феникиски букви.
„За буквите“ од Црноризец Храбар (1754)
Но пред да ми го даде, тој рече дека треба да платам.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Обединувањето на самите Американци по јапонскиот напад на Перл Харбор можеше да се смета за завршено, но пред американската администрација се постави едно крупно прашање, како да се обединат големиот број Американци од словенско потекло, кои претставуваа основна работна сила во индустријата на САД.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во деновите на почетокот на светскиот судир, во САД живееја околу 15 милиони Американци од словенско потекло, кои со себе ја пренесоа националната и политичката разединетост од старата татковина, што беше една од основните причини за постојаните несогласувања меѓу иселеничките словенски групи.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
- Да не ѝ се случило нешто лошо, нешто страшно? - си мислев, но пред Бреза се преправав дека сѐ е во ред и како навиен ѝ ја рецитирав песната за Цуцул и говедата.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Но пред да ја напишам телеграмата за падот на бургибизмот и ставот на земјата којашто ја претставував, се сетив уште за еден настан кој можеше да има клучно значење за тоа.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Оваа мисла на Ивана му се свиде. Но пред да рече „Ајде“, се сепна. - А, ако удриме некого?
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Но пред да ѝ го даде на Билјана рече: - А детето што се вика Цане, денес не си купи сладолед.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Но пред крајот на денот таа веќе сосем беше изнемоштена.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)