но (сврз.) - чувствува (гл.)

Повторно немам облик. Но чувствувам една треперлива рака како ме допира и ме залачува.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Ликот ми е човечки, но чувствувам како се изобличува пред светлината, се издига како бран понесен од длабочината на ноќта.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Нешто ќе каже, но чувствуваш дека има уште нешто што останало некажано.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Кога ќе ја допрете амебата таа се собира; таа чувствува, не зборува, но чувствува.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Можеш ли да го познаеш моево лице меѓу илјадници други, можеш ли во темнината да го видиш сјајот во моите очи, а во тишината да го чуеш гласот на мојава душа.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ти не знаеш сосема јасно, драги мој, но чувствуваш дека поедноставно е громко да го изговориш тоа јас, отколку вистински, на вистински начин, да се наложиш кај другите, во светот и животот, и вистински да се услагодиш со него.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Но чувствувам на Горачинов му дошла лутината до носот и не може да му размине.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)