иако (сврз.) - глас (имн.)

Иако глас веќе немам, иако е сеж потих и потих, Гласот стана громогласен. Гласот стана Стих.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
„Мртов ли сум?“ гласот му беше придушен под дланките.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Иако гласот му беше спокоен и утешителен, дојденецот се лизна на подот покрај камениот ѕид и, така седнат, си го покри лицето со дланките, како за плач.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Јас нему јасно и гласно, иако глас не се слуша, му велам: - Јас не сум умрен.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)