и (сврз.) - спокојно (прил.)

„Ајде, ќе седнеме онаму, во грмушките и спокојно ќе уживаме.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Може ли мирно и спокојно да го стори тоа, кога знае дека отказот за нив значеше сега исто што и да им изречеш најтешка казна.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
А кога се сетив што да сторам, ги затворив очите и спокојно заспав.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Значи, сѐ е вред: торбата ја пикам под перницата од постелата и спокојно спијам.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Гледај!“ од џебот извлече кутија цигари и запалка. „Кент!?“ извикавме сите изненадени.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Слегувај од висините и цврсто зачекори, братче.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Со него секогаш можеше да помине неколку убави часови, да чуе од него нешто интересно, нешто ново можеби, зашто во планината сѐ течеше бавно и спокојно, нови беа само деновите што се нижат, времињата што се менуваат.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Црнците ме разбраа и заиграа од радост.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)