и (сврз.) - физички (прид.)

Од добрата храна, чистиот воздух и физичката работа во шумата, жолтилото на лицето почна да го остава, а да се појавува слабо руменило.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И Бојко ги имаше сите оние својства, и душевни и физички, за на сила да одговори со сила. И тргна да комитува.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
18. Мулазимот го извести пашата, мудурот го извести кајмакамот и пак се собраа двајца големци да размислат како да го уништат овој царски непријател.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Власта врши духовно и физичко опустошување на нашата иднина.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
NSK статусот на држава не ѝ го дава на ниедна територија туку на умот чиишто граници се во состојба на постојано течение, во склад со движењата и промените на неговото симболичко и физичко колективно тело.n Маргина 36 155
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Со тој нов тип на опис се спасува од заборав бујноста на едно искуство, но и се поткрепува листата на мотивот на загубата и физичкото исчезнување (експлицитна како носечка во филмот “ZOO”, како и во „Стомакот на еден архитект“ и „Давењето по броеви“). okno.mk | Margina #8-9 [1994] 39
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Жештината и физичката работа му дадоа уште и изговор во попладнињата да им се врати на кусите панталони и на раскопчаната кошула.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Трпеливо да ја бараме причината за живеење, да станеме родители, да се заљубиме, да доживееме ултимативен хедонизам.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Да се постигне процут во духовна и физичка смисла и речиси совршена анатомија на личноста.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Да се присетиме просто, во груби црти, на фактот дека револуцијата на идеите, резот - „епистемолошки, како што се вели - чиј што најинтензивен момент можеме да го врземе за времето околу 1913. година, во метежот што го донесе, како во областа на математичките и физичките науки, така и во подрачјето на сензибилитетот, може во повеќе од еден поглед да се спореди со климата во времето 1480-1500, помеѓу крајот на средниот век и почетокот на ренесансата, помеѓу опаѓањето на средновековниот хуманизам и премисите на една нова култура во која се мешаат, во единствен синкретизам, томизмот и неоплатонизмот, емпиризмот и номинализмот.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Сепак, овој свесен увид не го намали „притисокот“ и физичката болка.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Присуството и физичката форма на брат му, звукот на неговиот глас, неговата кроткост, добродушното лице, цврстиот и отворен поглед на неговите очи, за кратко време ја оттргнаа илузијата на безвременост, и на минатото столетие му ја дадоа хронолошката димензија.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Седи човеков, и само ги помазнува густите мустаќи. Голем, и физички, онака, здрав, сврзан.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Првиот, од аспект на тоа што во меѓународното трудово право и конвенционалното право на Меѓународната организација на трудот, кај условите за работа постои одредена дихотомија при правното дефинирање, односно под оваа категорија се подразбираат оние нужни претпоставки пред отпочнување на трудово-производствениот однос кај работодавачот (работни простории, машини, алати итн.), додека под работни услови се дефинира поширок обем на екстремно важни трудово-правни институти како што се работното време, одмор или заштитата при работа, како и физичките и ментални аспекти кои ги изискува работното место, па затоа поумесно би било наместо рестриктивната формулација „услови за работа“ во иднина таа да биде заменета со „општи услови за работа“.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Totus mundus agit histrionem – магијата на младешките сништа, играрии, вилински карневали, на мангупски царчиња и шумски духови, на слаткото травеститетво, кога вљубеноста е Атлас, но атлас кој и покрај силата е незапирливо нежен, а светот на новите облици заличува на нестварниот свет од бајката, низ кој талкаме полни со духовна и физичка кондиција и приемчивост – и сега во овие исечоци, во оваа шкрта милост на сеќавањето, поттикот е еднакво жив.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
По правило, на овој степен вообичаеното сфаќање на интеракцијата преовладува, и еурека, нашиот филозоф поседува дуализам во интеракцијата меѓу менталните и физичките ствари.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ваквата употреба аналитички претпоставува ‘квалитативен’ дуализам и иако менталните настани се „несведиви“ постои интеракција во оваа смисла.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Душевното и физичко страдање предизвикано од тоа ранување го следеле низ целиот живот.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)