и (сврз.) - расеан (прид.)

Старицата ја гледа белината на таа глава, и нејзе ѝ е до разговор; оди по беспаќето на планината, се храни со оној тврд леб, пие од поток што ретко ги сече ваквите неродници - камењарот и расеаните, темни смреки.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Пишувајќи ја книгата се обидував расеаните зборови (и расеаните светови) да ги доведам во каков- таков ред. Затоа ја нареков речник.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)