и (сврз.) - постојан (прид.)

Ваквата тројно и четворно зголемена работна рака и давачки, бараа нова организација на производството и постојан надзор, па Акиноските, за да бидат поблиску до Потковицата, од Солун се преселија во Битола и оттаму, во екот на полските работи, доведуваа сакимии.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Од средината на сечко задуваа јужни ветрови, тивки и постојани, и еве до денеска, Свети 40 маченици, деветти март, сѐ уште не престанале.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Заштитната облека што ја користат ја добиваат еднаш на неколку години, па обично е истрошена и стара.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Битно е да се посочи дека во периодот пред настанување на работниот спор не беа набавени и користени заштитни очила, што може да се оцени како голем 209 пропуст – имајќи го предвид карактерот на работата што ја работи Ф.И. и постојаното прскање на емајл.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Мирот што би бил навистина траен, би бил исто што и постојаната војна.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Без ни малку достоинство го разлеваат изворот на лакомоста, среброљубието, алчноста, зависта, предавството, љубомората, прељубата, желбата за моќ и богатство, себичноста, зошто повеќе не знаат што сакаат, нивната суетност е нелагодност на умот, нестабилност и постојан немир, без чувство за осет зошто не знаат како да ја задоволат нивната ситна душичка и светот го претвараат во пеколен амбис.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
За Правдољубивиот, опседнат со братоубиствената војна, сиромаштијата на државната благајна и постојаната закана на гордите азиски освојувачи, патрицијот припаѓаше на групата сестрани интелектуалци, но крајно немоќни пред непредвидливото тркало на историјата, кое во деновите на агонијата на Царството, сотираше со вртоглава брзина.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Се обидувам да се загледам во природата во која борави некаков сеопшт и постојан разум, осенчен со божествена сила.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
И двоглед, и двосмисленост и постојана потреба за суредување, за дотерување на фокусот, за вртење на леќата на времето.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)