и (сврз.) - изобличен (прид.)

Се отвора вратата. Во собата влегува берберот. Никој не мрда.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
КУРТА: Добро зошто си ваков? Нападно глуп, не фотогеничен и изобличен!
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Винстон успеа да фрли еден поглед врз нејзиното лице, свртено надолу, жолто и изобличено, со затворени очи и сѐ уште со по една флека руменило на секој образ и тоа беше последното што го виде од неа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)