и (сврз.) - густ (прид.)

Сѐ што уште може да трча, да оди и да се влече, се упатува кон високите и густи трски.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Овен, мислеше. Обичен овен, запиша во својата свест. Зарад роговите и густиот џбун над чело.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Да го разораме каменов и место плод неправдина да посадиме да врзе длабок корен и густи гранки да нададе
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Косата уште му беше речиси исто толку руса и густа колку и во младоста – колку само ја сакаа сите оние девојки во Југославија кога одеше таму на одмор.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Се поднасмевна кога се сети на својот Харли, секогаш со две дисаѓи – едната за алиштата, а другата за гитарата.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Чпртото носе кое благоста на детското лице ја правеше уште подетска, го затапуваше впечатокот од силните веѓи и густите трепки, кои од горниот дел на лицето веќе војуваа со оној што го гледаа.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Место сето тоа, тој само зграпчи една рака од таа црвеникава мека раздробеност, а после ја пушташе да му се рони меѓу прстите, паѓајќи исто онака безшумно, пепелаво и право, како и густите ситни преспи на снежинките во прозорецот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Се изморувал Панделиј Каламарис, проплукувал крв и заспивал на нозе - ќе продреме, ќе се тргне и пак: од работилница до работилница.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Војводите го целивале и му праќале од своите трпези дебели овновски опаши и густо вино но тој, кашлајќи тешко, изблул од уста бели парченца дроб.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Партизаните на ДАГ се спуштаа по стрмните планински удолници и густите шуми и на приодите пред градот паднаа во минските полиња и беа пречекани со урагански митралески и автоматски оган.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Не можеш да разликуваш што е небо, што планина – говореше старецот, понесен од тајните на далечините. –Дебелиот снег и густите бели облаци може да ги победи само топлиот ветар на љубовта со својата волшебна моќ.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Сѐ - за малку млеч и полен за прополис и густо проѕирен леплив и лизгав јантар амброзија и жолт јаспис за твојот балсам на бесмртноста за твојот сладок прелив на младоста за драмата на творењето за смолата на детството - разлеаниот сируп или сакаш недвосмислено да кажам: за мед, мелиса!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
И не треба да ја има од оваа перспектива од којашто покажува само еден образ, тркалезен и густ со обеспокојувачки пространата уста. Уста на небо.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Под ниските и густи прашуми кајшто од сонцето пристига припекот од ветерот затишјето а светлоста блуди панично како неуслишен порив.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Каде пред оваа маса пред овој памучен хоризонт без линии пред ова темно месо на земјата и ноќта измешано длабоко место и густо наеднаш поплава на очите и на просторите смрт Каде о каде ти јас ти море шумно и бескрајно ти монотоно поле хоризонтално уморено желно за исправено ветровито разведрување Каде о каде ти тесто густо на дождот и земјата човеку јас камену во рацете и во очите кал
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)
Долу, под нив, реката шумолеше, костенлива и густа во своето корито.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Тестираме антитела за околу педесетина болести“, рече додека очите му поигруваа зад стаклата на очилата.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ми зема крв, се разбира - за да ја тестира виталната органска функција и отпорноста кон болести.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Стрес тест, тест за алергии, тест за рефлекси, текст за капацитет на белите дробови (дував во жолти балони сѐ додека не пукнаа, потоа во една машина со големина на Хамондовите оргули), рендген, броење на спермата, и густо отчукан прашалник на дваесет и четири страници со поглавја за анализа на соништа, генеалогија, логика и заклучување.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)