и (сврз.) - божествен (прид.)

На тој начин, дишењето станува носител на бесмртното и божествено во човекот.”
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Пророкот меѓутоа не е никаков поединец од природата или од бога надарен со надчовечката моќ на осознавање, визионер на „надстварната“ спиритуалност и божествените чистота и моралност.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Според нив дишењето е непрекинато општење на внатрешниот и надворешниот свет, невидлива комуникација помеѓу објективната и субјективната стварност.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)