и (сврз.) - шум (имн.)

Тивко попладне. Се слуша притаена музика и шумот на лисјето од пролетниот ветрец.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Камбаната одеднаш молкна како прекината со куршум; во тишината се огласуваа само петлите, добитокот и шумот на езерото.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Така се роди неговиот ѕверски инстинкт. Претчувствата оживуваа облици и шумови, жедта, непозната досега, му ги полнеше очите со сол.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Иако во собата се таложат сенки и шумови на дожд, шепот од кој слепоочниците прскаат, не ја палам светилката.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Можеби го слуша и шумот на брановите.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Вревата и шумот на моторите ненадејно спласнаа.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Единствена работа која им недостасуваше на немите филмови беше звукот, кој би излегувал од устата на актерите, и шумовите.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)