и (сврз.) - минато (имн.)

Се испомешале во главата и соништа и стварност, и минато и сегашност.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
И втора година ме мори нежива заспивам пред зори без адамово ребро липам ко плам биди мит за привиди ненасит и минатото да биде мило да биде што не било ***
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Едноставно чувствувам потреба да ја имам сликата на таа личност пред мене.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Јас немам друго минато освен скудното минато на мајка ми и минатото на таа непозната личност која требало да ми биде татко.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Во ликовите на едно време.  Мистиката на фотографиите, што во тие денови на детството оживуваа од атмосфера презаситена со чадот од цигарите и минатото што бликнало на семејните вечеринки, подоцна се обидував да ја рационализирам.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Одиш по својот послан килим од гордост, ме разминуваш во утрото, во денот, во мракот, во сегашноста и минатото.
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)