и (сврз.) - Бугарин (имн.)

Како резултат на словенските преселби, започнати во VI век во Европа со тек на време се формирале следните современи словенски народи: Од Западните Словени (Венети)-Полјаците, Чесите, Словаците и Лужичките Срби; Од Јужните Словени (Склавите, Склавините)-Словенците, Хрватите, Србите, Црногорците, Македонците и Бугарите; Од Источните Словени (Антите)-Русите, Белорусите и Украинците.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Меѓутоа, ставот на тогашното партиско и воено раководство бил да не се водат вооружени акции против германскиот и бугарскиот окупатор за да се зачуваат градовите и селата од осветничките акции на Германците и Бугарите.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Германците и Бугарите, кога, во 1941-та, повторно ја завојуваа Потковицата, покрај што ги обезбедија сите завои, сите усеци и мостови на Битолско Џаде, па мостовите и завоите на Црна, и мостовите и усеците на железничката линија, Германците, сами, на Чауле поставија осматрачница.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Оттаму, во текот на целата војна, со топови бувтаа по сојузничките авиони што доаѓаа да ги бомбардираат нивните колонии што по Битолско Џаде и по железничката линија, преку Битола, се точкаа кон Солун а оттаму за Азија и Африка.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
И Грците и Болгарите дигнаа рака против царштината и што добија? Меѓусебна омраза и туѓи цареви.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
137. Ете зошто, прашањето кое наречје треба да биде општ литературен јазик за Македонците и Бугарите, ако првите и за напред ќе се викаат Бугари, коешто прашање сега не се поставува на дневен ред, зашто умовите на сите Македонци сега им се зафатени со револуционерното движење, еден ден неминовно и без други причини ќе поведе кон едно расцепување меѓу Бугарија и Македонија, со создавањето од страна на последнава свој литературен јазик.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Во своите пожелби Патријаршијата ќе сретне отпор од Србите и Бугарите.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Последниве можеа да се истават или како нешто средно помеѓу Србите и Бугарите, т.е. ни Срби ни Бугари, а просто Македонци или Македонски Словени, или како Срби.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Од сегашното признавање на постоење на Балканскиот Полуостров само три словенски народи: Словенци, Србо-Хрвати и Бугари, со негирањето на Срби во центарот на Македонија, како индиректно да се признава имањето таму Бугари.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Може да се допушти оти таква војна може да се очекува, зашто во комитетите има членови не само Македонци, ами и Бугари, и последниве никојпат не ќе се согласат со новото течење, зашто со него ќе се закопаат бугарските интереси во Македонија; исто така има и меѓу Македонците членови на комитетите лица што ќе расудуваат вака: Сега на старост ние не можеме да учиме нов јазик: бугарски знаеме и бугарски ќе зборуваме, – ние сме Бугари.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Сега во Бугарија е мода да зборуваат дека најголеми непријатели на балканските Словени се: Русите и Австро-Унгарците, кои сакаат на почва на македонското прашање да се зафати и да се продолжи една борба меѓу Србите и Бугарите, која ќе ги ослаби силите и на едните и на другите до таква степен што ќе треба да се набркаат во балканските работи Русија и Австро-Унгарија и првата ќе ги завојува Бугарија и Стамбол, а втората Србија и Солун.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Патријаршистите се признаваат од Турците за Грци-уруммилет, а од Србите и Бугарите за Срби и за Бугари.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
50. Сегашниот политички опит да беше бил кај Бугарите понапред, ќе се пристапеше прво кон разделувањето на сферите за влијанието во Македонија меѓу Србите и Бугарите, а после, во време на востанието, српските и бугарските војски ќе навлезеа во Македонија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Овој дел од книгата всушност е полемички, аналитичен одговор на пишувањето на српскиот универзитетски професор, дипломат и државник Милован Ѓ.Миловановиќ /1863-1912/ во неговиот труд „Срби и Бугари” /„Дело”, Белград, 1898/, во кое се вели: „Ни историјата, ни етнографијата, ни географијата воопшто не му стојат на пат на решавањето на македонското прашање помеѓу Србите и Бугарите на начин што единствено им одговара на вистинските, добро разбраните интереси и на Србите и на Бугарите, а тоа ќе рече според вистинските животни потреби на Србија и на Бугарија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Исто така, можеби руските конзули ги заштитуваат српските интереси во Македонија, не за атер, ами едно, зашто и Србите како и Бугарите се Словени, а друго, зашто Србите поарно ги имаат разбрано и знаат да ги бранат нивните интереси.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Одот на тоа национално разбудување, како и резултатите до кои доведе тоа, се претставуваат приближно во овој вид: Србите и Бугарите фатија да си ги оспоруваат еден на друг правата врз Македонија: и едните и другите велат оти цела Македонија била нивна.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Малку е тоа што ние ја пролевавме крвта на нашиот народ за туѓите, па и за интересите на нашите непријатели, но со нашата крв и со разорувањето ќе се восползуваат нашите непријатели од слободните државички за да продолжуваат со своите религиозни и национални пропаганди да нѐ делат на спротивставени и непријателски лагери: Срби, Грци и Бугари.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Прво ќе го прегледаме прашањето: во каков однос ќе станат комитетите и македонската интелигенција кон едно ново национално течење сред Македонците, коешто бара не само политичко, ами и национално и религиозно ослободување на Македонија, т.е. кон едно течење што прокламира „Македонија за Македонците” против сите претенденти на Македонија, во тој број и против Бугарија и Бугарите?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Кон нив се придодава и трета – оти Македонците се нешто средно меѓу Србите и Бугарите.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Во таков случај секој ќе беше свесен оти не само Македонците, ами и Бугарите од Бугарија и од Тракија прават еднаква со нив отстапка во полза на центарот.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Најпосле, за зачувувањето на националната целост меѓу Бугарија и Македонија првата нема да се согласи за општ литературен јазик на Македонците и Бугарите да се избере македонското централно наречје наместо источнобугарското.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
За Словените повеќе зборуваат од сите други народи, освен Србо-Хрватите и Бугарите, зашто сите други вистина поминаа преку Балканскиот Полуостров, но и си отидоа од него.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Но оваа година ни покажа оти историските околности никојпат не ќе дозволат да се соедини цела Македонија со Бугарија; сега за Македонците и Бугарите останува едно од двете: или делење на Македонија меѓу балканските државички и со тоа загубување на 2/3 од Македонија за Бугарите и Македонците, или полно пресечување на врските со Бугарите и поставување на македонското прашање врз наполно неутрална, чисто македонска основа.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
62. Други нѐ разделија и создадоа од нас и Бугарите различен живот, разни потребности, нерамна положба. Други и не ни даваат да се соединиме.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
така после и Бугарите нѐ држеа понастрана, првин ни дадоа да подработуваме околу казаните нивни, околу јадењата и Стеван Докуз стана поразговорлив, почна и тој да арчи зборови: ами судбина, Мирче, ќе ми рече, така ни било пишано, а јас ќе му одговорам: да му се мочам во писалката на тој што напиша така и Стеван ќе ја сврти главата и ќе земе да трупи дрва и да дроби компири и ќе џвака нешто-што било, - ќе прежива со устата, оти тој кога сака и колку сака може да огладне, колку што сака не може само да се најаде, гладта, ко кучка му стои на желудникот, во дупнато решето водата николку не стои,
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Тражим да се одржи реч наших војника, вели Мирковиќ, и Бугарите да се пуштат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Удира зад нас и Бугарите полегнуваат. А јас, наместо да легнам, почнувам да бегам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Имаат утепано поише црвени мундири отколку што Бата Живојиновиќ има утепано Германци (и Бугари), киселоводски стритер – улична џукела, отпорна на све.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Отаде се Србите и Французите, а одоваде Германците и Бугарите. Пиле не може да прелета.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Во однос на тоа што претставува балканскиот дух и другите дискутанти се согласиле со ставот на Косановиќ.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Резултатите од работата на оваа Комисија се сомнителни, ако се има предвид ниското ниво на американското академско знаење за Балканот.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Балканските народи – Грците и Југословените“, а тој под Југо-словени ги подразбирал Србите, Хрватите, Словенците и Бугарите, „со векови се бореле против угнетувањето“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Додека Џорџ Хирон можеби бил македонофил, Комисијата била наклонета и кон Србите, Грците и Бугарите.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)