и (сврз.) - чита (гл.)

Скоро на секој час, кога обработувавме дела од светската или домашната книжевност, пред таблата во училницата излегуваше една ученичка - таа што имаше најдобра дикција и читаше фрагменти од делото.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Се сетува за писмото, го отвора и чита.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Потоа Тоше го врти букварот и чита за малиот Миле и неговата мама, па за Ема што сама се мие, и ред други убави работи.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Веднаш на дофат крај големиот прозорец на фотелјата на која обично седеше и читаше Татко беше регалот со големите речници и енциклопедии.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Се ближеше априлската колоквиумска недела. Седев над книгите и читав.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Човекот што умираше во секоја ноќ под гилјотината на зраците гледаше во врвовите на своите чевли и читаше од нив.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Земи го Молитвеников што ти го дадов и читај ги молитвите со длабока верба, но имај на ум - Господ им помага на оние што сами ќе си помогнат.”
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Зад нив седи човек и чита некаков стар весник.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И читаш: „Јас, долупотпишаниот, по своја волја, свесно, одговорно и без принуда, пред надлежните власти изјавувам дека ќе бидам лојален на државата и ќе ги почитувам сите закони.“
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Одвиткувам и читам: „Мира вели дека премногу те сака.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Таа седеше на платнениот стол, лижеше сладолед и читаше книга. Постоја така гледајќи ја.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
- Чичко чиј е овој автобус? - го праша тој шоферот што седеше во автобусот и читаше весник.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Го исправи пред очите, дува во него и чита, подзинува со устата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Седеа и читаа весници, разговараа и слушаа некоја музика на радио, потоа седеа покрај каминот и гледаа во жарта додека часовникот отчукуваше десет и триесет, па единаесет, па единаесет и триесет.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Како триесетгодишен ерген носам лузни и читам весници - херпес, сида, азиска гонореја која го победува секој познат антибиотик.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Не“, реков, „не мислам дека претеруваш.“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Бев подготвен сѐ да примам благонаклонето.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)