и (сврз.) - избега (гл.)

Се раздрма народ, некои почнаа да се собираат на купчиња; тие што беа по на крајот се измушнаа и избегаа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Овцата почна да клоца, да се отима, чувствувајќи дека ѝ се подметнува туѓо јагне, и избега на другиот крај од јаслите.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Се наведнав да го фатам јарето, но тоа срипа и избега.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
И по втор пат се наведнав, тоа пак срипа и избега. Така десетина пати. Ме измачи, пустото. Ме папса.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Скрез офна така силно, што Цанул се исплаши, ја фрли вилата и избега; Цанулица замалена од страв, стрчна кон Скрез, му ја извади забуцаната вила и му ја изврза раната со шамија за да му ја запре крвта што бликаше на сите страни; го одврза коњот, му помогна да се качи и тргнаа в град на болница.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
„Така...” ја фрли пушката и избега кон шумата.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
По тој случај се чу дека ги фрлил алиштата и избегал. Никој не разбра кај избега Секуле Дамјановски.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
В село не му држело да се врати и избегал преку море.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ни отвора пат за бегање. И избегавме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
„Молел нашински. Освен тоа и брадата му ја искубале. Го оставиле ќосав и избегале без да знае кои се.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Трет од Јаковиот род, Никанор Набожник, самоповикан псалтик, таен учител, неграмотник во лита мантија, всушност пребојадисана дервишка антерија, со секира му исекол рака на некој Черкез, џамбаз и измамник, и избегал на планина, таму по еден Божик да го расчеречат во свадбарски занес прегладнети волци.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Му фрлиле ноќеска јамболија врз глава и му викнале со ластегарки. Кога плачел и молел...“ „Молел. А Елин е.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Друг, Секуле, бил обесен зад Куршумли-Ан заради двајца иноверци од латинските мориња, ги носел на душа, му ја зеле душата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Затоа некои исплашени и самите да не се запрпелкаат во мрежата на болештината, ја оставиле двоколката со воденички камења и избегале со своите волиња. Тоа биле Пане Долгманов и Кирил Сукаловски.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Пануклата, како што ја нарекол со мудро кренати веѓи црната чума, ги одвлекла кон невратни длабочини на кралството во непознатото подземје најпрвин преврелите Сандре Самарија и Самуил Пендуш, по нив, ненадејно, и згрчениот Филип Макариев.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Тој се сврте и избега по скалите, додека чоколадата му се лепеше во раката.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Винстон ја посматраше еден миг. Потоа со ненадеен брз скок го грабна парчето чоколада од раката на сестра си и избега низ вратата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ми пристуде и избегав без да го пробудам Евтим!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Кога се разбудил Али-бег со другарите, се исплашиле и избегале.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Рибарот Дејко спас побара во бегање: го натовари семејството во чун и избега во езерото; натовари и храна колку што можеше да собере чунот и живееше сред езерото, далеку од селото, далеку од допирите на луѓето и болеста.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Бонети ја фати и почна да ја повлекува кон себе, но таа замавнувајќи силно со рацете и телото му се оттргна и избега.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Но детето беше неучтиво и избега.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
- Ќе видиш кога ќе му кажам на татко ми! - вресна Томе низ искривената уста и избега по патеката.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Кон полноќ се кренавме и избегавме в шума.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Утрото веќе знам чија била ногата: пред сите станал човекот и избегал на работа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се уплаши митралезецот и избега.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ме фати страв и избегав.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И избегал умот, што се вели, од никаде не ѝ се враќа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Но, хигиеничарките му беа благодарни – од силата на неговиот глас лебарките и бубашвабите се уплашија и избегаа надвор од болничките простории.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)