ами (сврз.) - како (прил.)

— Нѐ знаат, ами како...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
МАРА: Ами како! Локај, локај и најодзади и некоја шамата направи...
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
– „Не ќе жалав толку, Боже, си велела со жалосен глас, за Силјана мој, ако беше умрел овде, барем гробнината ќе му ја знаев и свеќа ќе му палев, ами како да не жалам и да не плачам кога в море може да се удави одејќи на тој пусти аџилак.“
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
ДЕПА: (се нервира). Не е молзена ами како! Кажувај пак да бегаме.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Кога е Зоки Поки во бањата, за тоа треба да знае сета зграда во која тој живее: И знае, ами како!
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
ФРОСА: Ги љуби, ами како. Затоа пак и тие го љубат...
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Ами како е сестра ти Босилка, син ти Велко?
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Ѝ вели: „Значи, учениот...“ „Ами како! Ама ај најди му кабает.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)