а (сврз.) - оттаму (прил.)

И така Ѓуро по два месеца, некако пред Божиќ, се најде со група „с'омнителни лица" — гркомани, србомани — во Хасково, а оттаму во Стара Загора.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ќе му го реча в очи и ќе си замина, — си донесе Толе решение и го зеде Трајка со него, та еден убав пролетен априлски ден, по канал, пак преку Врпско, прејде во Гудјаково, а оттаму преку Никулица отиде во Вепрчани.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Толе на лице се убеди дека и „дедот" Петре си има посестримка, иако не ја води како него со четата, та се ослобди од таа страна.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
По ова Ламби на 18 октомври преку селата Слово, Радомир, Шиштевац, Диканче, Вратница се упатил кон Косово, а оттаму заминал за Црна Трава.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Во 1902 год., кога Крсте дојде во Битола, стана и домашен учител на конзуловите деца, а на 26.7.1903 год. (ст.стил) тој му беше единствениот сведок при убиството и заедно со неговото тело мораше да ја напушти Македонија и отиде во Одеса, а оттаму во Петербург.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Азра стана од столот, ја префрли преполнетата пепелница на соседната маса, а оттаму зеде празна.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Велеше: „На враќање од Виена, мојот прапрапрадедо не го одбрал патот на Виа Игнатија, туку скршнал кон Овче Поле за да навтаса кон Едрене, па да фати кон Кападокија, а оттаму по пат што допрва ќе го открива да се врати назад во тивките пространства на Инд.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
При тие услови, пренесувањето на динамит, што морало да се изврши по царскиот друм до Велес, а оттаму со железница до Солун, било навистина поврзано со непредвидливи и опасни ризици.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Ги одбиле најпрво Бугарите, а потоа со борба, со пукање, отстапувале по оваа патека, се спуштале низ оваа корија, а некаде над нашата колиба излегле кон Грамадна, а оттаму на север, кон Осоговските Планини...
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Се подиставам малку назад, а оттаму ми светкаат очи.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Леските се стресоа, исто како на тоа место да се разбуди некој одамна изгаснат вулкан, снегот се разлета на сите страни, а оттаму уште во истиот миг се подаде огромното црно клопче на телото на оној негов прекрасен, како излеан од некој црн метал настрхнат самјак, чиктисан уште со својот прв скок, со кој што излета од леските, право кон него, право кон чамовото стебло крај него.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Унгарецот се нашол во Мексико, Никос во Алжир, а оттаму во Каиро.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
А оттаму, кучкините синови, има таму една шепа од нашинците кои имаат големи уши и долги јазици, па и на лајното му викаат папо.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Го зеле кутриот човек и со џипот го пренеле во Смрдеш, а оттаму во Брезница го наполниле со олово...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
А оттаму, од излогот, ми мавташе со раката една воздушеста убавица, чиј што нежен превез многу придонесуваше да се причинува дека не личи на живо суштество.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)