а (сврз.) - озгора (прил.)

Ја отворам вратата, а озгора по скалите, слушам тропање: тупу, тупу, нозе ќе искрши некој по басамаците.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Оздола вода, а озгора кашав снег.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)