ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

А како наркоман и дилер ги запознал и затворите.

Можно е, пак само претполагајќи, и пак потпирајќи се само на општите историски податоци, зашто конкретни, веќе видовме, нема, дека Солунското кралство односно Латинското, во времето на Бонифациј Монфератски, во 1204 година, кога го завојувало и овој дел на Македонија, со поткуп, со принуда, или на превара претците на денешниве жители на Потковицата ги правело во католичка вера, но по неговото исчезнување од исторската сцена, нивните потомци, во текот на времето, одново се вратиле на православни верски традиции, а како драг спомен на своите претци, и на тие можеби добродетални времиња, ја запазиле и ја честуваат Латинска Црква?

Како дар од нејзините жители и од Акиноските, понесе пет канти со мед, пет канти со овча маст, толку со сирење и восок, неколку јунци и повеќе шилежиња - за да има пресно месо до дома, до Константинопол, а како спомен од себе, покрај двете смртти на браќата Акиноски, го остави и она одликување кое во домот на Акиноски, во едно дрвено ковчеже, заедно со други семејни реликвии, на полиците во гостинската одаја се чуваше до целосно пропаѓање на Имотот, во времето на распуштањето на колективите.

236 Во текот на припремите за операцијата Хелиум поради недостаток од оружје и воена опрема, а како резултат на големиот прилив на нови борци, било одлучено од страна на мисијата Spike “сите пратки од оружје и муниција за Македонија ќе одат за Brasenose кој има три илјади невооружени повторувам невооружени луѓе.

Во однос на идеолошките премиси на НОД Мекдоналд ќе истакне дека тоа “во својата основа пред сѐ е национално, а како второ комунистичко движење.

А како да не се отвори: на таа страница во болни риданија Рахела ги оплакуваше своите деца а дедо ми, наместо свеќа, тука оставил стракче мајкина душица кое во голема тага се сушело низ вековите и сочувало сила само тешките и позлатени капаци на Светото писмо да ги подотвори толку - колку да се чуе ужасот на пискотниците од Витлеем.

- Знаеш, јас сум една од оние која повеќе се експонира со гласот и квалитетот на срочените зборови во репортажата, а како изгледам јас тоа оставам да пресуди судот на моите блиски пријатели.

Да знаеш, има само една година, а како фурија руши сѐ по станот.

- Што, а како тоа јас успеав да го направам по 15 години активно пушење.

А како би било да велат „го изумре своето“, за некој кој се раѓа, и тој понатаму да биде ослободен од таа прилично здодевна и мрачна обврска, си мислеше гробарот.

Иако тоа е можеби навредливо за сите останати видови поезија, кои излегува дека не се напишани со мислење (а како ли би биле напишани тогаш?), кога е во прашање оваа на Вероника одредницата е сосема на место.

А како доказ го истакна претходното решение на второстепениот суд во кое се вели дека увидот, испитувањето на тлото на куќата, треба да го извршат стручни лица или установа.

Така, на почетокот на 2006, на Митревски не му се исплатени дури 15 месечни плати (вклучително и придонесите од плата).

Во март 2006, проблемот со Клуб - кафеаната и вработените во неа е ставен на дневен ред на Владата на РМ, а како дел од ресорот на тогашниот Министер за култура (Б. Стефановски).

А како да ги оттргне од курвите и коцкарниците?

А како да му видов солзи да му се покажаа на очите.

Дики, мислам дека ме излажа она за филмот!

Се кладам дека сум те гледал во Снежана и седумте џуџиња! (На Грета ѝ набабрува жилата на челото) А како ви се допаѓа мојава пицерија?

Над ситните бранови од седнати та принаведнати, се крева крупниот бран станати та исправени - импозантната екипа од главната маса се подготвува да си оди: режисерот го зафрлува фовистичкиот шал преку рамо, истегнувајќи си ја снагата во височина додека таа му оди во широчина; авторот си ги бара очилата по масата иако тие му висат на носот, не испуштајќи да е близу до режисерот како преведувач секогаш при рака; примадоната се огледува по сите маси, не толку за да им упати снисходливи насмевки колку тие да видат дека е уште ненадминлива; и најпосле примадонот (а како инаку да се нарече?), трипати женет и трипати разведен, но со црвен каранфил на реверот и готов на четврти пат кога веќе не била трета среќа, далдисан во главната ролја дотолку што си ја понесува недопиената чаша.

Жена му беше веќе станата, а како воопшто да не легнала.

Ковчегот е ставен и колата поаѓа и ние зад неа тргнуваме молчаливи на почетокот, а како што се должи патот до последното почивалиште, се погласно се слуша крцкањето на протезите, некои подзастануваат да земат подлабок здив, други се поддржуваат под рака и така почнува нов разговор за тоа што беше наша младост во времето – невремето.

Куртиш ага слегуваше по дрвените скали. О, како да го гледам сега! А каков човек беше.

Толку сакав да ти кажам, а како да не сум ти кажал, вели и си заминува.

Легалото пак е празно, а како уште да има некој на него.

- Што ми зборуваш така, ѝ велам на Уља, оти ја слушам, а како да не ја слушам.