а (сврз.) - далеку (прил.)

Беше тихо и пространо, сонцето грееше а далеку над Огражден се гонеа по прозрачното небо јата бели пувкави облаци. – Кај се губиш, Белич? – го наруши Мече прв молчењето. – Те барам толку време, а тебе никаде те нема.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
1. Влегуваме преку граница, а далеку пред нас се гледа некој чад, измешан со прашина.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А далеку, зад нив, гори селото нивно, гори небото.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)