а (сврз.) - отаде (предл.)

А отаде бавчите има една бела и убава куќа. Оттаму секогаш допираше танко и плачливо пеење.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
А таде - в гори зелени в сума гробишта лежеа делии - одбор јунаци за татковина паднати.
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)
Во пазарните утра, кога некој селанец ќе му се обратеше некому со прашање кај може да купи лек за своето болно дете, тој го испраќаше на сосем друга страна, кон оној крај што нема аптеки а отаде друг еснаф го испраќаше кон стариот град што се давеше во штавени кожи и лој.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)