а (сврз.) - рака (имн.)

А рацете дур летаат и нозете се јазат кон сонцето на плодот кон семките што 'ртат долапот расте во ноќта на сништата што лазат и вика тој со гласот што чкрипи тропа и чкрта.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
А раката, раката што ја држеше големата скапоценост ѝ трепереше. И тоа вистински.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Ја обесил главата надолу, а рацете опашани со неговиот појас.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Изгледа дека на бродот немало средства за преврски, а рацете на тие кои вршеа преврски не биле баш учени.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Го заплисна мирис на чисто женско тело, а раката му допре наводенет дел од ноќницата.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Слабите ноџиња ѝ се склопчија како ноџенца на мало пајаче, а рацете ги држеше пред лицето, обидувајќи се да си го покрие.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Со уста се бранам, а раката ми се пресига. Сама.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)