шумно (прил.) - го (зам.)

Кога читам, вака, сегашноста е како книга со познати приказни“, шумно го затвора Моше весникот и ја подзајакнува светлината од газијарката: „Зошто блиските стануваат најголеми непријатели? Еве, земи ги нашите.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)