чудно (прил.) - претчувство (имн.)

Имаше намера да се симне во Куманово, но некое чудно претчувство му кажуваше да продолжи за Скопје.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Тие нагло паѓаат, влажните тела им се споени, страсно тресејќи се од страв, од радост силината на ударот е Јас, Мартин, јавно го обзнанувам против сите судбини неуништливото семе Мартин не го зема лифтот без лифтбој до четиринаесеттиот кат, како што тоа обично го прави, бидејќи, размислувајќи за тоа поради некое чудно претчувство, решава пеш да ги искачи сите тие четрнаесет низи скали.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)