чисто (прил.) - национален (прид.)

Тоа е сега само најглавното средство во рацете на разни пропаганди со чисто национални и политички задачи.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Тоа се потресни примери на една чисто национална литература која не ги загубила општите значења.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Црквата кај нас си ја загубила својата главна цел, па затоа македонската интелигенција и народот имаат полно право да ги употребат сите свои сили за да ја лишат црквата во Македонија од чисто националните цели и да ѝ ги вратат оние цели што ѝ ги заповедал нејзе нејзиниот Божествен Основач: да го проповеда евангелието на сите јазици, т.е. на сите народи и нивните јазици.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)