честопати (прил.) - излезе (гл.)

А границата што сакав да ја повлечам меѓу женственоста и женскоста можеби е граница што за голем број жени нема некоја разлика, зашто ним честопати им е тешко, ако не и невозможно, да ги одвојат двете категории при секојдневното искуство на родот и на родовиот идентитет.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Понатаму, иако пародиите на геј-културата со женственоста може да ја онеприродуваат онаа конвенционална и општествено обезвреднета родова улога, ако ѝ го поткопуваат статусот на природна суштина и ако, наместо тоа, ја третираат како општествена изведба – дури иако гротескните карикатури на женственоста од страна на геј-културата понекогаш се намислени за остварување на токму таа цел – голем број жени може да чувствуваат дека цел на целата оваа родова пародија не е самата женственост, туку женскоста како таква.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Колку и да е згодно да се застапува – заради обликување на политичка одбрана на машката геј-култура – некаква апсолутно реска разграниченост меѓу женственоста и родовата улога или изведба, од една страна, и женскоста како полова или биолошка состојба, од друга страна, границата меѓу нив честопати излегува понејасна и понехерметичка отколку што човек би сакал, особено бидејќи самите машки геј-културни практики се склони да ја разводнуваат.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Како момче што е само дома, кое бара романса со идеалниот дечко, кое замислува колку добро би си поминало ако само успее да се потсреди, да се облече и да излезе... само за да сфати, кога ќе стигне на тоа место од соништата, кое навистина е населено со геј-мажи, од кои сите до еден слично како него бараат романса, дека тие вистински геј-мажи некако се погрешните геј-мажи, дека воопшто не се оние што си ги замислувало кога отпрвин мислело на излегување – така и геј-литературата што ја напишале геј-мажи, за да одговорат на потребата од отворено, експлицитно претставување на геј-мажите, на геј-животот и на машката геј-сексуалност што самите геј-мажи мислеле дека ја сакаат, честопати излегува дека е погрешната геј-литература, понезадоволителна за нејзините геј-читатели отколку негеј-културата што геј-мажите веќе си ја присвоиле и ја преозначиле за да им ги изразува копнежите и соништата144.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Можеби чувствуваат дека машката геј-агресија се насочува против самата состојба на суштествувањето како жена.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)