уверливо (прил.) - го (зам.)

Тој мошне уверливо го образложува своето стојалиште, а нашата студија покажува дека ние во ниеден случај не би ја оспориле креативноста на семиотичкото читање на Бартелмиевата проза.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)