тука (прил.) - време (имн.)

Ѝ пееме на раката што те прелажа крај ливадите и те доведе тука времето чирак да ти биде на ликот твој да му служи и да се подучува за тајните и тајни патишта на убавината.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
На одење забележуваме дека тука времето како да застана, иако селските куќи се поврзани со кабли за струја и скраја од селскиот плоштат стојат два трактори.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Помисли дека тука времето вистински стои.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)