точно (прил.) - кон (предл.)

Без оглед на нивните врескавици, јас почнав да си ги читам белешките, свртувајќи се точно кон неа, кај љубопитно ги рашири и онака големите очи.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
И ете сум, возам низ германско село (тоа беше за време на окупацијата) а таму некој сликар имаше поставено штафелај, точно кон улицата.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)