толку (прил.) - високо (прил.)

Ниска е за толку високо нафрлениот снег, та затоа таа првин со раце, сѐ дотаму до каде стига, го исфрли снегот, а потоа го доисфрли со кундакот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ни врапчиња не се зашто тие не летаат толку високо а ни ластовички не се. Ластовичките лесно се распознаваат.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Една азган, аман господи, ама јас по тие скали, толку високо не можам да се искачам.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
И како ќе бидат сфатени тие мои објаснувања од оние љубопитници, кои по правило малку им веруваат на туѓите зборови, а уште помалку можат да ја почувствуваат болката што ги измачува непознатите туѓинци кои којзнае од кои причини го сместиле својот живот толку далеку од нивните улици и прозорци а притоа и толку високо?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Толку високо се искачи во своето херојство.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Да не беше тој на претседателското место мојата телеграма сигурно не ќе стигнеше толку високо.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Оливера Срезоска особено на него се навраќаше, друг некој да направеше прекршок а таа нему му се развикуваше: - Зошто се нишаш кога одиш? или: - Не мавтај со рацете, оди мирно! или пак: - Што си ја кренал главата толку високо!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Но не можеше да објасни како и од каде можела да се појави толку високо во планината во тоа зиморливо утро.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
А на небото, смеејќи се, толку високо што неговата смеа одвај се слушаше, имаше човек; човек облечен во блескава хартија и трска што сочинуваа крилја и прекрасна, жолта опашка.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)