токму (прил.) - како (прил.)

Едната, многу поверојатна, беше дека девојката е агент на Полицијата на мислите, токму како што страхуваше.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Палтото треба да е послушно, испеглано, токму како и знамето што победоносно се вее.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Но ми дојдоа в рака, цело снопче, токму како што кажа Лауш.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ден на забранет сообраќај Како Пепелашка во Париз, која двапати во еден ден беше на „дворот“ - ете така се чувствуваше оваа малава, што качена на штикли од најмногу сантиметри, сепак, е мала, со срце ’ко зрно од афион, опиено, токму како од него.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
А, беше, ми отиде лозјенцето... Еј, лозје мое лозје, токму како во песната: „Јазе те садам, кој ќе те бере...“
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Сонцево, само што се испилило, а ѓаволски пече. Денеска не ќе има ладовинка.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Ја вртеше дланката на сите страни и не престануваше да се одушевува.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Потоа, токму како што посакував, го извади оној нејзин сребрен прстен со голем зеленикав камен од показалецот и го стави мојот.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Гратче како и многу други, заседнато во подножјето на планината, така како што слегувале луѓето од селата и се запреле онаму каде што почнувало полето - токму како сточари што се спрепнале да станат орачи.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Имено, токму како кадровски референт доживеа партиската организација на установата каде што работеше да се изјасни за Инфорбирото, и покрај тоа што нему пена му фати устата убедувајќи ги во спротивното.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Токму како на она големо платно на Шагал...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Ја разбираше величината на татковата жртва, но чедата со кои мина низ толку бури и војни, тие мајкини рожби, што не ѝ ги зедоа војските, сега требаше да се фрлат во устата на волкот, на тоа проклето Кале што ќе ги изеде козите, токму како во приказната за козата на господин Сеген.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
- Е, колку нѐ изврте човеков, токму како јагула, никако да дојде до вистинското прашање што му го постави секретарот за јагулите, за рибјите патеки, за да му се спаселе јагулите, - повторно коментираше Јагулче Дримски, но сега нечујно, онака за себе.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
А видов со свои очи, на лице место - иконописите се темни таму кајшто денот е светол и долг таму кајшто изгревот е ран и болскотен токму како оној над Босфор!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Првиот веднаш ќе го поврзиме со судбината на Раде, или поточно со гатачката од штипско Ново Село, која одамна предвиде дека му е пишано кусиот живот да го проживее токму како војник!
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)