тихо (прил.) - го (зам.)

Не учествувам на прв погреб“, тихо го советува Боге од Бањи.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Што се однесува до мене, го избрав молчењето.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
В. Малески-Тале Лулела е мајка прво - свое чедо, тихо го лулела, солзи си ронела, таги си тажила, песна мy пејала: „Ти не знаеш, сине, прво мое чедо, на нива родено, три дни недоено - во Македонија нема слободија, младежта гнилее во темни зандани.
„Од борбата“ од Блаже Конески (1950)