тивко (прил.) - стан (имн.)

А горе, место во шармантно, тивко станче, влегува во блескава концертна сала, во која оркестарот веќе музицира- Штраусовиот „An der schoenen blauen Donau“.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)