тапо (прил.) - го (зам.)

Се збираа и тапо го испраќаа крадецот - така кришум го викаа оттогаш по до неговата смрт.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Се збираа и тапо го испраќаа крадецот - така кришум го викаа оттогаш па до неговата смрт.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Крчмарот тапо го погледна. Остана да стои зад тезгето.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)