спокојно (прил.) - го (зам.)

Одѕивот од пукотот во долината стивна и пак се заслуша бучењето на реката која спокојно го продолжуваше својот пат.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Откако ќе го види Ивана, Фезлиев спокојно го спушта револверот.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)