сосема (прил.) - ситно (прил.)

Нешто ситно, мислеше, нешто сосема ситно, со што ни јас не би си ги загубил сите убави работи на оваа ноќ.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Би било најголемата несреќа што би можеле да му се случи нему тука тоа надвладување и цибрината; пред неа сè го губеше своето значење и стануваше сосема ситно, а тој остануваше празен и бесцелно зашуткан среде таа снежна тишина.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)