Од друга страна, сосема безгрижно и самозадоволно ме заталкува во некое тродимензионално расположение.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
И токму кога ја изгубив и последната надеж дека ќе ја сретнам, ја здогледав; рака под рака одеше со една постара госпоѓа (претпоставив дека тоа е тетка ѝ), нешто ѝ раскажуваше и се смееше; се смееше сосема безгрижно, растоварено.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)