сосема (прил.) - незабележлив (прид.)

Дури и оној бавен и расплинат ритам на дишењето во неговото спружено наплешти и отпуштено тело, носеше само едно споро, речиси неосетно надигнување на градите и едно сосема незабележливо тонење.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Така, тоа „јас“, сосема незабележливо за оној кој потпишува, прераснува во едно колективно јас, во „ние“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)