сосема (прил.) - лесен (прид.)

Мислите му беа жолти и лепливи, се кончеа скришум и ползешкум, многу слични на една трева, што ја викаат самовилска коса и што расте по најзаглушните места и најниските присои, едни сосема лесни, тивки, шупливи мисли, токму како таа несигурно поникната тревка.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Од крајната сушина колите сосема лесни тие ги свлечкаа по нив.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)