секогаш (прил.) - ќе (чест.)

Ако јавноста на главната расправа била исклучена, изреката на пресудата секогаш ќе се прочита јавно, а судот ќе одлучи дали и во која мера ќе се исклучи јавноста при објавувањето на причините на пресудата.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Па токму затоа, преку различни механизми и репресивни методи, тие се обидуваат – логистички поддржани од страна на штетната синдикална бирократија и хиерархизацијата на „жолтите“ (мејнстрим) синдикати, да го пасивизираат 301 членството и да шират дефетизам меѓу работниците дека „што и да пробаат, сè би било џабе“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
На овој начин синдикатот станува многу понезгоден за манипулација, бидејќи наместо еден лесно поткуплив синдикален лидер или тесно кршливо раководство, тој е составен од многумина самосвесни водачи. 1 3) Предолго траење на судските работни спорови Иако, според УРМ (1991), секој граѓанин може да се повика на заштита на слободите и правата утврдени со Уставот пред судовите и пред Уставниот суд на РМ, во постапка заснована врз начелата на приоритет и итност и иако, законски, во постапката во споровите од работните односи, а особено при определувањето на роковите и рочиштата, судот секогаш ќе обрне посебно внимание на потребата од нивно итно решавање (чл. 405, ЗПП) – сепак, во праксата, работните спорови траат недозволиво долго, па дури и предолго.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во таков случај одмерувањето на трошоците го врши претседателот на советот, а одлуката се внесува во писмениот состав на пресудата.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Оттука, капиталистите и политичарите многу добро ја знаат силата на синдикалното движење и затоа, на секаков можен начин, се трудат да ги одвратат работниците од вербата во постигнување успех по пат на чиста, неизвалкана и посветена синдикална борба.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Грета: О, не! Сто пати сум ти кажала дека те сакам само тебе!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Оној што може да подигне 200 кила секогаш ќе го има патот до моето срце!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
И јасно е, секогаш ќе се оправдам пред секој читател, дека Дури и да сум сакал, дури и да сум ја употребел целата вештина и сила, не ќе сум можел луѓето и настаните да ги внесам во повеста со сите својства што ги имаат навистина, туку само онака како што сум ги видел јас, како што ги виделе моиве очи и како што влегле во мојот слух.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Претпоставув дека го имаат предвид остварувањето на некаков развој на секое место откога ќе добие вода, ќе се изгради некој објект, фарма или слично, и така секогаш ќе треба повеќе и повеќе вода.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Агна во едно писмо, немилосрдно, секогаш ќе паметам, ми напиша: „Не знам дали си ги направил понизни и зависни со дарот, но тие проѕреле дека тоа си го сакал.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Психијатарот, ги крена рамениците, погледна кон часовникот за да биде сигурен дека времето предвидено за нивната сеанса заврши, а во мислите му се роеше идејата дека секогаш ќе има работа за таквите како него!
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Таму го чекаше бестелесноста со која требаше да се соедини, за да ѝ пркоси на гравитацијата, за која знаеше дека ако еднаш ѝ се спротивстави, потоа секогаш ќе може да лебди во идеално бестежинска состојба.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
- Уште утре ќе купиме куче и потоа нема да имаме потреба од преговарање дали сакаме да шетаме во паркот, секогаш ќе мора да шетаме, ќе мора него да го шетаме, шетањето ќе стане нужност. (Кога не му паѓа на памет да шетаме дете - ќе шетаме куче).
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Зашто, ако ја имавме ние, кутрото девојче бездруго секогаш ќе седеше намуртено, расплакано.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
— Офна силно и се спружи на неговите колена на грб; со рацете му го стисна вратот и му се заѕвери во очите, небарем ете сега ќе и го грабне некој и таа за секогаш ќе се лиши од она без кое не може да живее.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Затоа трговијата, политиката, секогаш ќе бидат во предност над уметноста, филозофијата...
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Сите на светот да те напуштат, во мене секогаш ќе најдеш закрилник...“
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
- Но, пријателе мој - продолжи Чапаев - да се разбереме, вие секогаш ќе ја имате мојата целосна поддршка и доверба, но треба да знаете дека, врз вашето судење, овде, ќе демнат од сите страни.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Во една пригода и му рече дека, доколку не биде примен во Судот, за него, во Институтот, додека е тој директор, секогаш ќе има место.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
- Прашањето на идентитетот, - продолжи Чапаев, со повишен глас - секогаш ќе го измачува балканскиот човек.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
- Не очајувај, момче! За археологот секогаш ќе се најде нешто.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Сеедно од која поставка ќе тргнеме, нам секогаш ќе ни недостасуваат повеќе елементи за попрецизно да се определиме за која ѝ да е дефиниција за поезијата.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
И вратата по неа секогаш ќе остане отворена, секогаш кога ќе пофти, ако не ѝ чини таму, слободно нека си се врати.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Никој за тоа нема да ја прекорува.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Јас секогаш ќе го почитувам покривот каде Кузман го родила Неда и каде што таа поднесува голема тага.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Но кога насилството е предизвикано од државата, секогаш ќе се најдат одлични причини за неговото одржување.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Нели, сите имаме такви слики, според кои ги распознаваме настааните кај кои навраќаме во мислите.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ете тоа е приказната за незаборавниот случај од пред Војната и на она што се беше случило покрај Пребег.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Иван спиеше на душекот. Тоа е најјасната слика што секогаш ќе ми излегува пред очи штом ќе си помислам за таа вечер.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Што се однесува пак до тебе, и пред се до твојата снага, секогаш ќе биде добродојдена и убаво измилувана, под претпоставка дека такво нешто ќе и затреба".
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Ќе посадиме, - ѝ реков. - И секогаш ќе имаме елка.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Дури и да се случи чешмата да пресуши, да ја снема, местото секогаш ќе го задржи ова име.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
„Простено ти е, Луцијо!“, рече. И потем рече дека без разлика на сѐ, сѐ уште ме сака, и дека секогаш ќе ме сака; рече дека си оди засекогаш, затоа што му се гади од сѐ и дека сака да најде мир.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Барем не уште многу долго.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
„Иако машките и женските може, а и мора, да се појавуваат на музичката сцена“, напоменува Милер, „тие не се еднакво добредојдени на неа: исполнителката секогаш ќе има предност зашто за неа се смета дека ја претставува таа сцена, како нејзин знак, нејзинa чинодејка, нејзина суштина и нејзино величие; додека мажот таму го трпат под услов, со инфериорноста или со потиснувањето на сопствените дарби, да помогне да се воздигнат нејзините дарби“.283 Ако маж ја заземе сцената и си ја присвои, тоа ќе значи дека се откажува од своите машки акредитиви, како што бргу им се обелоденило на Фред Астер и на Џин Кели.284 Далеку од тоа дека го консолидира машкиот родов идентитет, чинот на појавување на сцената повлекува одредено количество родова беља за машките изведувачи – беља што, од своја страна, предизвикува низа сложени стратегии за нејзино ограничување и за справување со неа. ‌Она што важи за бродвејската сцена важи и воопшто за изведбените уметности и за самата изведба. (Иако не треба да ги пренебрегнеме и локалните варијации: Џон Клам нѐ потсетува дека „британските мјузикли историски се сосредоточувале на мажите, од Ajвор Новело и Ноел Кауард до Жан Валжан и Фантомот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Колку повеќе зборуваат за тоа, толку повеќе чувствуваат обврска да обзнануваат колку е тоа небитно.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
„Мислиш си скрпила некоја паричка, па сега можеш да си направиш фризура и да си купиш некое скапо парче и да се правиш дама. Е не можеш.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ја објаснува двојноста на геј-свеста, ја објаснува таа хиперсензитивност за вештачката природа на семиотичките системи – хиперсензитивност што толку видливо се изразува во кампот и која ја создава онаа особена артилерија од херменевтички техники што геј-мажите ги еволуирале за да ја разобличуваат лукавштината на општественото значење и за да ги извртуваат нејзините кодови и означители на иронични, софистицирани, пркосни, суштински театрални начини. 475 И затоа е благотворна за создавање на геј-културните облици и стилови со кои се запознавме. ‌Сѐ додека настрани деца се раѓаат во хетеросексуални семејства и во општество што е нормативно, поимски хетеросексуално и сѐ додека се и понатаму отуѓени од хетеронормативните општествени облици, ќе мораат самите да си осмислуваат сопствен нестандарден однос кон хетеросексуалната култура.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И треба да се надеваме дека нема да се смени.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Геј-субјективитетот секогаш ќе се обликува од исконската потреба на геј-субјектите да ја настрануваат хетеронормативната култура. ‌Тоа нема да се смени.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
На списокот со десетте најбитни работи за мене, секогаш ќе речат, тоа што сум геј е на десеттото место.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
„Пишува геј-блог и уредува за веб-страницата Квирти (Queerty).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Обликувањето на машкиот геј-субјективитет во едно изворишно искуство на неавтентичност на многумина геј-мажи им дефинира што е тоа да се биде геј.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Стрејт-културата секогаш ќе ни биде првата култура, а она што ќе го правиме со неа секогаш ќе воспоставува некој образец за понатамошните, настрани односи кон стандардните културни облици.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
За тоа зборуваат до бескрај.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Мажите во нашето општество не ги повикуваат редовно на сцената за да се покажуваат или за да уживаат на очиглед од мешовити публики.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Зашто секогаш ќе си бидеш обична пачавра, КАДАР (8) назад на (5) ВЕДА: . . . од татко што живеел над пилјара и од мајка перачка.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Зашто секогаш ќе си бидеш обична пачавра, од татко што живеел над пилјара и од мајка перачка.“
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И ќе мораат да си наоѓаат начини како да ја разберат, да ја примат и да се постават кон хетеросексуалната култура кои ќе го изразуваат или ќе го вјадруваат отсуството на нивна субјективна сообразност со нејзините протоколи.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Далеку од тоа дека е неизбежна судбина за маж.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Доколку му забрани или го успорува влезот на Светиот ветар, во неговиот ум ќе владее темнината: тогаш како на пустинскиот рамен песок, ишаран од ветарот на пустината, во неговиот ум, секогаш ќе се повторуваат истите нешта, врз површинското платно на секојдневието.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Таа нивна саможртва народот секогаш ќе ја цени.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Но секогаш ќе се сеќава дека постои еден мал поробен народ што бара слобода!’ Четвртиот атентатор е во мошне тешка здравствена положба.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
За Дерида секогаш ќе постојат размаци, одложувања, текстуалноста не како однос помеѓу авторитативниот текст и неговите коментари во фрагменти, туку секогаш веќе фрагменти, грами и диференции, како што тој ги нарекува.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Борхес може да се појави во две одломки што ја опкружуваат Џојсовата одломка, но тоа се две различни траги, од кои не би можеле да го изградиме, или реконструираме, хипостазираниот БОРХЕС, кој би можел да ни даде објаснување за текстот на Дерида.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Секоја асимилација на надворешното бара внатрешна реорганизација на примателот и се заканува дека за секогаш ќе нѐ оддели од она што сме биле.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
За оние што тоа сакаат и понатаму да останат по секоја цена, таквото држење е неприфатливо.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Тоа беше најдоброто нешто што можеше да му се случи,“ рече Далтон. „Тој беше на пат да стане професионален пијаница.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Другите, што ќе согледаат дека тоа “човечки” не е можно, имаат добра причина своето враќање кон корените да не го разберат како враќање кон изворното единство, туку како откривање на другиот во себе.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Како татко му, како неговите чичковци и дегенерирани братучеди.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
За тоа секогаш ќе биде премногу доцна. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 170
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Кога мама не беше дома, јас одев во собата на Зигмунд.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Оттогаш почна да ме споредува со другите девојчиња, да ми кажува дека никогаш нема да бидам како нив, да ми вели дека мојот живот секогаш ќе биде мачна празнина.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„А сега ајде да ја посетиме твојата мајка.“ Рајнер одмавна со главата. …
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
За човечките суштества Јас е секогаш Јас, и Јас не може да биде Ти, и Ти не може да биде Јас; и ветерот секогаш ќе биде нешто друго, иако ќе минува покрај мене, иако понекогаш, заради неговата силина, ќе ми се чини дека ми се вовира во коските, ветерот ќе остане ветер, а Јас ќе бидам Јас.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Секогаш ќе бидам со тебе,“ му реков.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Но, има луѓе на кои нивното чувство или мисла им бега и се вселува во некој друг, во нешто друго; или можеби, некогаш одамна, научиле дека помалку ќе боли доколку дел од своето Јас, оној дел кој чувствува нешто, се префрли во нешто друго, наместо да остане во нив.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
- Ќе свикнеш. - Не, нечистото секогаш ќе го вадам надвор!
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Секогаш ќе бидеш сакан и секогаш ќе бидеш вљубен во љубовта. ’Ла гранде пассион’ (големата страст) е привилегија на луѓето кои ништо не работат “.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Сега, за униформата.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
“Без оглед што правите со системот - можете да го пертурбирате колку што сакате - тој секогаш ќе се врати на критичната состојба” тврди Бак.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Слободоумците, секако, можат (со лична одговорност за тоа) да сметаат дека пред лицето на природните закони е сеедно, дали прастар оклоп или куса облека на кочијашот го облекува началникот, но во очите на искусните и сериозни луѓе, ова прашање секогаш ќе има предност пред другите.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
МАРКО КРАЛЕ ГО ГРАДИ ИСАРОТ ВО ШТИП Имам слушнато од луѓе да Кралевиќ Марко го градел Исарот, а имал сестра Марија.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Приликум градењето на мосто на клисурата, сестра му је викала: - Море, Марко - вика - зошто градиш - вика - там на тија стрмни места, на тија лоши места и ствараш трошкови - вика.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ако успееш да доведеш вода сред пустелијата на клисурата, тогаш секогаш ќе бидеш поблиску со луѓето и вечно ќе живееш меѓу нив.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Кога би била запната цврсто за некое неподвижно стебло, таа стапица, фатената дивинка секогаш ќе можела за сметка на својата несреќа да си ја остави само половината од својата нога меѓу острите железа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тоа беа и нивните црвени знамиња, што се ширеа и виореја на ветерот од таа пролет, и џандарите, што секогаш ќе го однесеа оној, што зборуваше, пред себе, кон џандармериската станица зад неколку улички.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Помеѓу разведен и вдовец, подобар избор е вториов, зашто тој сѐ уште ја мрази жена му повеќе од сѐ, па секако ти ќе бидеш подобар избор; а овој во црнина, тргнувајќи од тоа дека за покојникот се зборува само најдобро, ги заборавил сите кавги со својата покојна и, идеализирајќи ја, ја кренал на ниво на безгрешна, па ако него го избереш, секогаш ќе те споредуваат со идеален партнер.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Тоа е, сепак, убаво нешто што секогаш ќе сакаш да го погледнеш, ако не од овие причини, тогаш заради децата, кои многу сакаат да си ги гледаат своите родители како во улога на Кен и Барби правеле свадба, и во чудо да прашуваат: „А, каде сме биле ние тогаш, мамо, и зошто нè нема нас?“
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Насади ги под прав агол, без агломер, со добра волја и, ако ги негуваш по правилата на геометријата, секогаш ќе можеш да им го пресметаш периметарот за да бидеш внатре во него, зашто го знаеш дијаметарот на рачињата што гушкаат и ноџињата што цупкаат околу тебе.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Драги мои властодршци, менувајте се вие колку сакате, јас секогаш ќе можам да измислам некоја политички (не)подобна приказна.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Си ја држи главата и си шепоти: - Дури бев млад, вели, мислев дека секогаш ќе има време за она што го немам. 231
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Црните луѓе, некој по кожа некој по душа се необични, поинакви од сивите, а сивите се само сиви и секогаш ќе останат такви.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
- Значи со мене ја пресече лентата, па сега и стотиот после мене секогаш ќе биде втор.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но, миењето садови секогаш ќе биде твоја работа, а изборот на времето кога тоа ќе го правиш ти го препуштам тебе.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Работата никогаш не завршува, за нејзе секогаш ќе се најде време.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
И верувај секогаш ќе го има тој зрак и во душата, на тагата што тишти да и се заканува.
„Од дното на душата“ од Александра Велинова (2012)
Ниту еднаш во животот тој не обрнал внимание што се одигрува и што се случува секој ден на улица, на што, како што е познато, секогаш ќе погледне токму неговиот брат, младиот чиновник, раширувајќи ја до таа мера проникливоста на својот немирен поглед, што ќе забележи дури и кога некому, од другата страна на тротоарот, му се подраспарале панталоните,  што секогаш предизвикува подмолна насмевка на неговото лице.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
И секогаш, како за инает, нешто ќе му се залепеше на мундирот: или парченце сено, или некакво конче; згора на тоа, тој поседуваше особена дарба – кога оди по улица, да стигне под некој прозорец токму во мигот кога низ него се исфрлаат најразлични гадотии, и поради тоа на својата шапка секогаш ќе понесеше корки од лубеница и диња и слични глупости.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Косава секогаш ќе те брани и секогаш ќе сведочи за тебе.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Се прекори за тоа што го рече.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Не е ли тој само резидуа на анималната сексуалност, којашто некои луѓе секогаш ќе мораат да ја потиснуваат, како на пример во монаштвото, или којашто напротив, ќе мора да се толерира заради опуштање?
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Ќе станат едно, сонце што секогаш ќе не грее.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Тој секогаш ќе си го има миленичето да му дава млеко и сирење, а ќе му возврати со љубов и нега.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Таа секогаш ќе биде тука...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
По лошото секогаш ќе дојде доброто за мене, за тебе...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Се разбира, расистите, ксенофобите и националистите секогаш ќе ѝ се противат на меѓукултурната комуникација, бидејќи секоја средба со „другиот” потенцијално ги загрозува нивните идеали (на свет, држава, нација коишто се автоматски „подобри од другите”, „постари”, „похрабри”, покултурни, итн. - да се сетиме само на „паролата”: „Срби, народ најстар”).
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Деспотизмот секогаш ќе смета на неговото жртвување.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Нејзините врати секогаш ќе ви останат отворени!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Нации и империи се формираат во името на потчинетиот народ.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
За нив секогаш ќе има време.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но тоа е стара прикаска, јас откако одлежав затвор, им се вратив на книгите, кои ми преостанаа и оттогаш не престанав да ја множам библиотеката со книги, можеби како реванш на судбината сега кај нас настапија други времиња, други обичаи, но судбината на книгата секогаш ќе остане неизвесна...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко му нагласи дека е најбитна операцијата на очите, додека книгите се на втор план, за нив секогаш ќе има време.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Луѓето го слушаа тоа и го заборавија - и мудрото објаснување на попот за дојденец, не туѓинец што понекогаш ќе привлече љубопитност но не и свој човек за кого блиските секогаш ќе најдат в срце трошка разбирање.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
За Авни, во миговите додека го пишуваше писмото до Сања, за да ѝ каже дека ја сака и дека секогаш ќе ја сака, беше сосема јасно оти влетал како граблива птица во час на вознес на еден посебен свет за кој не може да тврди разумски, но за кој во неговите гради се собираше клопче со разнобојни конци од чувства изврзани за тоа суштество што под неговата сила истовремено испушташе глас на зрела жена што раѓа и глас на штотуку родено дете.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Секогаш ќе постои еретик, непријател на општеството, за да може да биде победуван и одново и одново победуван и понижуван.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Да се живее од денес до утре, од недела до недела, вртејќи се во сегашноста која нема иднина, беше непобедлив инстинкт, исто како што белите дробови секогаш ќе го земат следниот здив, сѐ додека има воздух на располагање.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Секогаш ќе го има тоа лице за да биде пригмечено.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но секогаш - не заборавај го тоа, Винстоне - секогаш ќе постои пијанството на власта, кое постојано ќе расте и постојано ќе станува сѐ посуптилно.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Еретикот секогаш ќе биде тука, на наша милост и немилост, врескајќи од болка, скршен, достоен за презир - и на крајот сосем покајан, спасен од самиот себе, ќе доползува до нашите нозе по сопствена волја.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Секој ден, во секој момент, тие ќе бидат победувани, дискредитирани, исмејувани, плукани - а сепак секогаш ќе преживуваат.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Таа секогаш ќе постои и секогаш ќе биде иста.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И таму секогаш ќе биде - горе на високото, зад самиот олтар на црквата.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
На крајот најважно е што останува за фалење Моево, очигледно било само будалење Жалам што те вовлеков во предградијата мои Ризично е знам Неизвесно е знам Жалам што не можам пуританец да станам Жалам што секогаш ќе останам воин! 1997
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Вечната клетва секогаш ќе те стигне Во секое време, низ животи многу Одлучи понизен да бидеш пред Свјатоме Богу И секогаш во предност пред другите ќе идеш Ќе бидеш признат, ќе бидеш свиден Ќе бидеш благословен и можеби некој иден Наш спасител, месија пратен Од народот свој по барање вратен Нови надежи да донесе во земјата ветена Неомеѓена, единствена, осветена! 2008
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Сфати го како ти е мило Она што јас исповед го нарекувам Но не за да ти биде криво За она што досега било незауздано, диво Бидејќи, секогаш ќе биде.
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Но, тоа што тогаш најмногу ме загрижуваше, и за тоа што секогаш ќе жалам и нема да имам мир, беше дека болеста многу те измачуваше.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Сега е време да се вежба, и мораме да имаме трпение, да ги негуваме овие насоки на развој, да не се надеваме дека ќе дојдеме до теорија што еднаш за секогаш ќе одговори на прашањата и дека тогаш ќе можеме да ја примениме.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Наполно допуштам, дека ти беше среќен со мене, затоа што и во најголемата несреќа таков голем егоист, каков што си ти, секогаш ќе ја најде за себе сигурната поткрепа во самиот себе.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
ЉУБА: Еве ќе слушнеш. Ти си ништо, бескорисен човек, шуплив орев, само површно одозгора позлатен, и никогаш нема ништо да создадеш, а секогаш ќе останеш она што - си, провинциски портретист, со мечта за некаква лазурна пештера.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Понатаму, со промените од 2002 година е прецизирано дека при употребата на средства и опрема за лична заштита при работа секогаш ќе се дава приоритет на колективните заштитни мерки во однос на индивидуалните заштитни мерки (чл. 1), а во однос на евиденцијата од областа на заштита при работа се прецизира дека обврската да се води евиденција за повредите при работа се однесува на оние повреди кои предизвикуваат времена неспособност за работа повеќе од три дена (чл. 4).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Мислеше дека за Елена секогаш ќе има кандидати. И за сакање, и за мажење.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Но велеше дека за нас, туѓинците, кои првин секогаш ќе си имаме проблеми со јазикот на другите, беше најдобро да се определиме за средните стручни, технички или медицински училишта, оти така ќе си ги решевме однапред главните проблеми кои подоцна не ќе ни ги комплицираат животите.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Оди на Запад или на Исток, секогаш ќе го имаш мојот благослов.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Животот ја беше научил Мајка да верува дека човечката среќа е составена од повеќе делови и дека нејзе секогаш ќе ѝ недостига еден дел, понекогаш можеби битниот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Впрочем, секогаш ќе има време да се отвори една рестриктивна дискусија, затоа што авторот и понатаму не престанува многу сериозно да го коментира поголемиот дел од својата продукција.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Во текот на туристичката зона во Охрид секогаш ќе сретнеш многу, многу повеќе скопјани одошто охриѓани.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
„Свиња подофицерска“, кркореше врело. „Заплашуваш, зашто кралот те потплатил, зашто бел леб за тебе секогаш ќе има.“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Може да се рече дека раскажувањето, како и сонувањето, отсекогаш било и секогаш ќе биде составен дел на живеењето.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Триесетте раскази поместени во најновото прозно остварување на Прокопиев жанровски претставуваат своевидни интермедијални текстови или „нешто помеѓу“ есеј и расказ, драма и расказ, филм и расказ, песна и расказ...
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Но потоа повторно заминувам и веројатно секогаш ќе заминувам.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Во ист момент казнуваше и наградуваше. И секогаш имаше право.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Зборот на политичарот води по таква патека што секогаш ќе ве оддалечува од изворите. Кутрите злобници!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Се разбира, се сеќавам кога нешто подоцна ми се фрли в прегратка Катерина сепак не пропушти да ми се закани: секогаш ќе бидам доволно убава за да можам да владеам со твоите мисли, со твоите желби и со сè твое.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
На сличен начин од камен до камен доскокнував и јас преку истенчените летни води на далечната Брегалница за да втасам до другиот брег, но секогаш ќе стрефев барем еден нестабилен камен што ќе ме спростреше во водата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Од сојот на кучките - ме префтаса помеѓу гробовите гласот на Катерина. - Што наоѓаат кај неа мажите?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Во селото секогаш ќе се најдеше некој што не можеше да плати.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Ех, да знаеше барем малку да држи ножици и да потсечува ваму-таму, тогаш косата на Зоки Поки сигурно секогаш ќе беше убаво поткастрена. Но, можеби и за среќа!
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
А татко ти, гледај го само тоа, во моментот кога ќе се случеше несреќа, секогаш ќе изјавеше дека веројатно не бил на работното место.“
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Затоа Таа секогаш ќе бара пристан и завет зад тивкиот праг, дома.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Нивниот цинизам секогаш ќе биде далеку од тоа да го дофати објективниот цинизам на масите во поглед на нивната сопствена суштина (тие не ја ни имаат).
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Белината изгледа како избледеност на физичкиот украс, неутралност која можеби поради тоа ги добива сите егзотични својства на Зборот, но на која, во суштина, секогаш ќе ѝ недостасува езотеричната и ритуалната моќ на вештачкото.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
За поминатото време искажувам благодарност, но секогаш ќе се прашувам дали се беше залудно и можеше ли да биде подобро.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Но секогаш ќе постои борба против тие кои ни го планираат животот, борба за индивидуализмот против авторитативноста.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Залудно ја измачувам душава, залудно барам нови погледи, тоа е како на сенките во ноќта да им дадам нова форма и кога не можам повеќе да ја трпам болката, плачам.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Тврдејќи дека тенденцијата за консензус и за избегнување на 110 Chantal Mouffe, Democratic Paradox (London: Verso, 2000), 104. 111 Ibid., p. 101. 112 Chantal Mouffe, “Which Public Sphere for a Democratic Society”, Theoria (June 2002): 56. 113 Ibid., p. 56. 95 конфронтација води кон апатија и недостиг на политичко учество, Муф ја нагласува „интегративната улога“ што конфликтот ја има во современото општество и дека консензусот мора да бидат придружени со несогласување.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Иако треба да постои консензус во врска со институциите кои се конститутивни за демократијата и во врска со вредностите кои што ја претставуваат основата за каква било форма на политичко здружување, „секогаш ќе има несогласување околу значењето на тие вредности и начинот на кој тие треба да се спроведуваат“114.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Сепак, и покрај сите мапи, сите цариници, стражарници и опрема за следење, луѓето секогаш ќе наоѓаат начини да ги заобиколат границите или да ги користат за свои сопствени цели.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Секогаш ќе ти рече дека коњот ѝ е вујко... Така и човекот...“
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Потоа можеш да пишуваш сè и сешто или да гледаш во ништо но таа секогаш ќе преде крај тебе – под, над, до твоето име.
„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)
Јана секогаш ќе биде само негова најкопнежлива тајна... ***
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
„Ама вие, девојчињата, секогаш ќе сте позборлести. Нели?“ предизвикуваше Мирко.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
- Се согласувам, - и потврдува - па и да се менува за нас оваа река секогаш ќе е наша река.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
„Еве, нашиот чичко Темелко скоро ќе си замине во пензија, ама розите, неговите рози, секогаш ќе нè сеќаваат на него.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Среќна сум што ви е невозможно да не пишувате (и после с, да бидете познат во Франција е голема чест за еден писател).
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Јас сум сигурна дека секогаш ќе има читателска рублика за вашите книги.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Посебно ќе истакне дека во контактите што ги имал со „народот во Белград… и со партизани и со независни, со ентузијазам ги поддржуваат погледите изразени од страна на генерал Темпо и протестот на г. Влахов“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Неговиот заклучок бил јасен во однос на тоа дека „македонското прашање“ „…ќе биде еден од најтешките проблеми што ќе треба да се реши на Балканот“ и дека „без разлика какво ќе биде решението, тоа секогаш ќе наиде на жестоко спротивставување од едната или од другата страна“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Маркос секогаш ќе го држите на око. Ниту за миг да не го оставите сам.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ние, девојчињата, си ги сакавме и кога понекогаш, ама повеќе од навика им велевме добар ден, наместо калимера, тие не ни се лутеа и не нѐ караа, ами ни велеа: - Дома, со мајките, бабите и дедовците, секогаш да си зборувате само грчки, зашто само така ќе можете да бидете добри девојчиња и тогаш и Господ и Богородица многу ќе ве сакаат и секогаш ќе ве заштитуваат.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ако се навикнете да имате пари и да ги трошите на лесен начин, подоцна колку и да заработувате, никогаш не ќе имате доволно - зашто вашите желби, вашите потрошувачки апетити секогаш ќе бидат над вашите можности.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Но, знаеш ли ти, дека, кога ѝ да посакаш тоа да го сториш, секогаш ќе ти се чини дека има уште нешто за допишување?
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Во 1931. год. Гедел ги осуети очекувањата на многу еминентни научници, од Хилберт до Расел, со тоа што докажува дека секој систем кој е адекватен и конзистентен мора да е и некомплетен, што значи дека секогаш ќе има вистинити тврдења што можат да се изразат (напишат) но не можат да се докажат - ниту тврдењата ниту нивната негација.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Довршувањето на таа работа секогаш ќе мора да ги зема предвид и одново да ги разбира не само конкретните уметнички остварувања, туку и текстовите што овој уметник ги оставил зад себе.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Неочекувано се успокоив.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Јас секогаш ќе бидам со тебе! – го слушнав гласот на Игбал како ми довикува низ соѕвездијата и се губи во шумот на ветрот и потокот.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Летањето.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
И толку сигурна дека тоа секогаш ќе го умеам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
И секогаш ќе бидам, разбра?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Инаку да знаеш моите роднини секогаш ќе бидат дел од мојот живот, тие ми се крв, ама ти веќе никогаш нема да имаш место во него.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Дури и да се случи чешмата да пресуши, да ја снема, местото секогаш ќе го задржи ова име.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Ќе посадиме, - ѝ реков. - И секогаш ќе имаме елка.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)