секогаш (прил.) - нејзин (прид.)

Но во начинот на кој му се обраќаше тој остануваше секогаш мал: го викаше “мојот златен Зиги”, секогаш мал, секогаш нејзин.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тоа “мојот” го изговараше не само со присвојување, со потполно освојување на она “златен Зиги”; туку и со некаква закана за оној кој би помислил да ѝ го одземе синот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)