секогаш (прил.) - постои (гл.)

Имено, вели тој автор, едвај можевме да ја раздвоиме жената од необре­за­ниот маж.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Пописот е прилично долг. 4Знаете, секогаш постои некој друг.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
„Секогаш постојат луѓе со кои можеш да разговараш“, вели Вуди Ален.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Секогаш постои можност некоја од оние свињи да ти го препознае гласот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Навистина, тука немаше телекрани, но секогаш постоеше опасност од скриени микрофони со кои можеше да ти биде фатен и распознаен гласот; освен тоа, не беше лесно да се патува сам, а тоа да не падне в очи.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Сакам да кажам, секогаш постоеше проблемот дали dragqueen-от да го викаш „тој” или „таа”.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Пред нас одеше некое момче од дваесетина години, а покрај него одеше висока, сензационална, плава dragqueen, со многу високи потпетици и фустан со една намерно спуштена пертла од рамото.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Џеки Кертис секогаш го нарекував „тој”, бидејќи го запознав кога не беше во dragqueen look, но затоа Кенди Дарлинг и Холи Вудлаун секогаш беа „таа”.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Единствен проблем е што индиректен стимулус секогаш постоеше, макар што се извртуваше неговото значење.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Тоа нешто секогаш постоеше меѓу нив.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
За мене секогаш постоеше силна врска меѓу Заливската војна и конфликтите во екс-ЈУ.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Ова мнозинство чувствуваше дека слободата работи против него.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Во текот на модернитетот секогаш постоеше малцинство од привилегирани луѓе, членови на елитите, кои сакаа што помало мешање од страна на општеството, но мнозинството, доколку тоа му беше допуштено, нив ги прегласуваше и ја фаворизираше државната редистрибуција на доходот.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Имено, кај Хајдегер, особено во неговите преводи, секогаш постои чувство дека тој трага по некој вид пред-онтолошка присутност, која, доколку ја разбиеме нашата затворена концептуална рамка, можеме на сфатлив начин да ја разбереме како (по)полнозначна отколку како културално договорена во поглед на значењето.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
А потоа, оној мрак во испразнетите куќи, стравот што демне од секое ќуше, а и темницата; она чувство што го потхранува таа: дека секогаш постои можност и некој друг да се појави од длабочините на ноќта, некој што исто така е претоварен со страв!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Го погледна милозливо. Си ја покажуваа, во овие залезни години, својата љубов која секогаш постоела меѓу нив, но никогаш не била именувана.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
За Татко секогаш постоеше некоја трета земја, нај­че­сто имагинарна.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)