само (прил.) - го (зам.)

„Платени Турци од Ресна пукале на Никола кај Раскрст“, рече Владе, „но само го раниле.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Учителката не рече ништо. Само го зема блокчето со мачето и излезе пред одделението.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Има веќе цели дваесет минути само го полниш и го празниш.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Не рекоа ни збор. Змејко само го фати за мишката и го поведе кон патеката.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Само го погледна Глигора, кој презриво го туткаше челото. И Глигор насетуваше.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Во оние пркосни денови Арсо се сметаше себеси за непрекршлив револуционер, херој што ќе остави блескаво име во повеста на таа неразбирлива намачена и жестока земја. Тој само го извалкал тоа гордо име.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Тој не го слушаше, само го чувствуваше како тежок презир кон самиот себе, кон оваа глутница што го запрела дишењето за да ја слуша анегдотата за смртта.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Пленикот само го собира вратот и го крие лицето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Само го потсобирам здивот и го наслушувам бучењето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Навечер го товараме магарето со пењушки и си одиме. - Со пењушки најдобро се вари грав и леќа, вели Велика, оти пењушката не гори, туку само го држи огнот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Нашиот очај само го куражи ѓаволот и непријателот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Детето само го подава устето и ме трга за боска, ме удира, шлиба.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Придржи го, така, да го пригледам, ѝ велам на Уља и Уља само го позавиткува и го поткрева над мене.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тоа што никој не се јавуваше само го зголемуваше неговото измачување.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
– Младиот господин живее сам. – Тоа го знам – ѝ рече тој. – Не живее тука, туку понекогаш доаѓа, зар не?
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Случајната грешка само го потврди мојот внатрешен кошмар.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Можеби ти имаш многу вакви мигови.. но јас само го чекам мигот со тебе... за жед на срцето за возбуда... на телото за треперење... на животот живост..
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
„А дали било вообичаено - јас само го наведувам она што сум го прочитал во учебниците по историја - дали било вообичаено тие луѓе и нивните слуги да ве туркаат од тротоарите во сливниците?“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Нејзината куса коса и машкуданска униформа само го нагласуваа ефектот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Така, Методија само го потврди обвинувањето на Симона, искажано во афект пред Лена.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
А вие како, блиски ли сте со мојот брат? Или само го видовте кај вашата ташта?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Но, работодавачите најдоа свој специфичен начин на изигрување на оваа законска одредба – а тоа беше преку носење на т.н. нова систематизација на работните места, во којашто, намерно, го изоставаа работното место на работникот кој бил прогласен за технолошки вишок, или, пак, само го преименуваа – сѐ со цел да прикажат дека не станува збор за истото работно место. 40
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Па од пусти тикви дерман нема, сирота. На ден, на два котолот само го полни.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Се разбира дека тој покажа интерес за случувањата во Сан Диего, но тоа само го увери дека доживувањата на младите љубовници со ништо посебно не излегува надвор од дури и предвидливиот шаблон така што му беше доволен фактот Едо и Су продолжија заеднички да живеат како што почна во собичката на механичарската работилница на Али во Сан Диего, но сега во станот на Су во улицата „Кинг“, во центарот на Торонто.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Меѓувремено одеше до ноќвите, отвораше во сирникот, во долапот, паурчето со ракијата го остави на софрето, тавчето со дрвената лажица полна само го остави на перустијата во огништето.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Французите викаа нешто што братучедите само го подразбираа, а братучедите не мрдајќи од место молеа.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Таа рече: - Зарем не сфаќаш дека витештвото одамна не постои. – Но ова воопшто не е подвиг! – се побуни. – Само го следам повикот.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Само го потпушта и само го потсобира во скутот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Плачам и само го бацувам, целото го бацувам: во косата, меѓу очите, на обравчињата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Паун Радевски само го преграбува шишето и ги стеснува зацрвенетите очиња.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сум ги засукала ракавите и само го мијам и го ложам со вазелини, со пудри.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Горачинов седнал до мене и само го трие носот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Пред влезот на зградата три девојчиња играа ластик; не ги погледна туку само го слушна рипкањето и се упати вдесно, за да го скуси патот кон продавницата.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Повеќе не го гледаа во главата. Само го одминуваа. Речиси и го заборавија.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Татко ми ме носеше в раце и плачев толку силно и клоцав со нозете што еден човек му викна на татко ми: Лазо, зошто детето не го остави дома, само го мачиш!
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)