речиси (прил.) - до (предл.)

Винстон наполни речиси до врвот една шолја за чај, се подготви за претстојниот шок и го проголта наеднаш, како лек.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Редицата се движеше полека напред, сѐ додека Винстон не стигна речиси до самиот пулт, а тогаш запре две минути затоа што некој напред се жалеше дека не ги добил своите таблетки сахарин.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Кујнскиот мијалник беше полн речиси до работ со нечиста зеленкава вода која смрдеше на зелка.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Бидејќи едновремено го губиме сопственото јас и ја прифаќаме лажгата дека имаме автономно его, од нас се очекува во себе да ги почитуваме надворешните ограничувања, и тоа речиси до неверојатни размери.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Женската варијанта на чизмите беше речиси до колена, а оние на Александар на десетина сантиметри над глуждовите.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Откако го обиколивме папокот, а тоа траеше речиси до зајдисонце, на самиот крај од папокот на светот, здогледавме миракула Божја, слика невидена.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И ден-денес се сеќавам на сѐ: на мирисот на нејзиното црно трико, во кое изгледаше величествено; се сеќавам дека трикото беше отворено токму кај стомакот, и јас за првпат во животот го видов папокот на Луција, нешто што потем ме прогонуваше цел живот и ми раѓаше сосема чудни и не сосем јасни телесни желби; се сеќавам на мирисот на нејзината коса, фатена во опашка што ѝ паѓаше речиси до половината (мирисаше на цимет), коса што додека ја поткревав ме галеше по лицето; се сеќавам и на полуиспотените раце со кои ме фати околу вратот кога доскокнуваше, што беше сосема непотребно движење од нејзина страна.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Во непознатиот крај низ кој минувам немаше населби и немаше обработена земја. Никаков знак на човечки живот.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Во тие мигови ме обземаше очај, во толкава мера што ми доаѓаше да се вратам, да го заобиколам Шумшул –град и да се стрчнам кон Пупипафија, во која, речиси до вчера, живеев безгрижно.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
На масата стоеше речиси до половина испиено шише црвено вино по вечерата ѝ стоеја уште неколку нераскренати садови.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Логорот во Тајшед е блиску, речиси до пругата, а пак си мислиш далеку, којзнае до каде.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Беше беден трпезарискиот декор на приземјето. Ѕидовите речиси до таванот нашлакани во кафеаво. Гледаше на еден ќор-сокак.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Но, жената била потполно зашеметена од неговиот одговор, речиси до точка на хипнотизираност. 64 Margina #21 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Мнозината луѓе, до одредена граница, се во хипнотичка состојба.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
- Откога ќе се ожени и оплоди, покрај принципи, концепти и авторитети, доаѓа многу цврстата рамка, родителството, врзувајќи го за своето чедо, го оградува јаремот – родител, речиси до крајот на животот – зборуваше старецот. – Таквиот човек, окован во стеги, не е свој.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Во стаклен сад засветлен одвнатре, бил сместен тој несреќник од најблиската планета.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Покрај Циркускиот шатор, речиси до самиот влез на Циркусот, била поставена приколка во која бил прикажуван необичниот човек паднат од месечината.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Но овде секогаш по големиот отпор се плаќала цената на поразот, речиси до небиднина.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
А кладенчето беше малку потаму, речиси до она место каде што почнуваше орманот.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)