речиси (прил.) - ги (зам.)

Се спуштив толку ниско што речиси ги допирав бродчињата; почнав да викам прашувајќи дали сум на добар пат кон Ирска.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тој речиси ги спојува на едно место главните текови на македонскиот расказ (од Цепенков до долепотпишаниот), заедно со основните стилски тенденции, кај нас и во светот - привидно реалистичкиот пристап, фолклорната и друга фантастика, алегориската парабола, бабељевско-чинговската стилизација, ониричкит пристап, магискиот реализам и сл.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
За своето заминување од Македонија во Америка и годините на економско-емигрантскиот аџилак во Америка, авторот речиси ги документирал во горе споменатиот напис: Па така јас дојдов овде (во Америка).
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Кога и таа ја здогледа Рада, речиси ги прескокнуваше столовите за да стигне до неа.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Рада речиси ги парафразираше првите зборови на Томовата исповед.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- За оние ќерко, што многу често ме повикуваат во сонот, а речиси ги гледам и на јаве.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Азра сè уште со широко раширени нозе му седеше на устата на Андон кој одамна го имаше изгубено чувството за мирис (лекарите имаа констатирано дека тоа е резултат на операцијата на капиларите во носот направена во неговата рана младост) и тој не можеше да ја насети реата од меѓуножјето на Азра, но обилно оттаму во устата и по образите му течеше тегава слуз, од што во еден момент мораше да го извлече јазикот, да земе здив со намера повторно да се врати на истото место, но се откажа, се сврте на левата страна и ги префрли двете жени на десната страна од креветот, речиси ги залепи за ѕидот.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Тие само ѕвереа, можеби не ме слушаа.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)